سعدي در حکايتي شنيدني مي‌گويد:

«روزي حضرت موسي عليه السلام فقيري را ديد که از شدت تهيدستي، برهنه، روي ريگ بيابان خوابيده است. چون فقير، موسي عليه السلام را ديد، به او گفت:

«اي موسي! دعا کن که خداوند متعال، مرا از رزقش بهره‌مند گرداند که از بي طاقتي به جان آمدم.

موسي عليه السلام در حق او دعا کرد و رفت. (و بدين گونه حال آن مرد از نظر مادي به بهبودي گراييد).
پس از چند روز، موسي عليه السلام از همان مسير باز مي‌گشت که ديد همان فقير را دستگير کرده‌اند و جمعيتي بسيار بر گِردش اجتماع نموده‌اند.
پرسيد: چه حادثه‌اي رخ داده است؟ گفتند: اين مرد، شراب خورده و عربده کشيده و شخصي را کشته است. اکنون او را دستگير کرده اند، تا قصاص نمايند.
موسي عليه‌السلام چون چنين ديد، از دعايي که در حق او کرده بود، استغفار کرد (و دانست که تهيدستي به صلاح وي بوده است)

گربه مسکين اگر پر داشتي   /  تخم گنجشک از جهان برداشتي

آن دو شاخ گاو اگر خر داشتي   / نسل آدم از زمين برداشتي

مأمون رقى مى گويد:
من در محضر امام صادق علیه السلام در خانه اش نشسته بودم. ناگاه سهل بن حسن خراسانى وارد شد و بر حضرت سلام كرد و عرض كرد:
اى پسر رسول خدا! رأفت و رحمت از آن شماست و شما خانواده امامت هستيد. چرا از حق خود دفاع نمى كنيد؟ و حال آنكه يكصد هزار نفر شمشيرزن در اختيار داريد؟
حضرت فرمود: اى مرد خراسانى بنشين! آنگاه به كنيزش دستور داد تنور را روشن كند. تنور كه كاملاً داغ شد،
حضرت فرمود: اى خراسانى! بلند شو و داخل تنور بنشين! خراسانى عرض كرد: اى سيّد من! اى پسر رسول خدا! مرا با آتش عذاب نكن!
 در همين لحظه هارون مكى از راه رسيد.
حضرت به او فرمود: كفشها را كنار بگذار، برو داخل تنور! هارون بلافاصله داخل تنور رفت. بعد از مدتى ديدم مكى چهارزانو داخل تنور نشسته….
حضرت به مرد خراسانى فرمود:
 «كَم تَجِدُ بِخُراسان مِثْلَ هذا؛ چند نفر مثل اين در خراسان مي‌يابي؟»
عرض كردم: يك نفر هم پيدا نمى شود. حضرت فرمود: بله، يك نفر هم پيدا نمى شود.

 آنگاه فرمود: «اَمَّا أَنْا لا نَخْرُجُ فِى زَمانٍ لا نَجِدُ فِيهِ خَمْسَةً مُعاضِدِينَ لَنا نَحْنُ اَعْلَمُ بِالْوَقْتِ؛(1) ما قيام نمى كنيم در زمانى كه پنج نفر كمك كار نمي‌يابيم. ما با زمان آشناتريم.»

آیا ما برای یاری امام زمانمان آماده ایم؟؟؟

 بحار الانوار، ج 47، ص 123 - 124

پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می فرماید:
لا یَبْقَی عَلَی ظَهْرِ الأَرْضِ بَیْتُ مَدَر وَلا وَبر إِلاَّ أَدْخَلَهُ اللهُ کَلِمَةَ الأسْلامِ(1)
ترجمه
در روی زمین خانه ای نمی ماند، حتی خانه های گلین و خیمه های پشیمن، مگر آن که خداوند آیین اسلام را در آن وارد می کند.

شرح کوتاه
روز به روز این حقیقت آشکارتر می شود که جهان بر سر دو راهی است، یا اسلام را می پذیرد و یا هیچ دینی را نمی خواهد نخواهد پذیرفت، از آن جا که لادینی برخلاف سرشت آدمی است سرانجام به سوی اسلام جلب می گردد; و هم اکنون موجی از توجه بهاسلام نقاط مختلفی از جهان را فرا گرفته است.
اما تکامل این موضوع به هنگام ظهور حضرت مهدی ارواحنا له الفداء خواهد بود; در آن روز شرک و بت پرستی از دنیا برچیده می شود و حکومت اسلام سراسر روی زمین را خواهد گرفت، آنچه که پیامبر(صلی الله علیه وآله) در حدیث بالا بشارت داده است.

1. مجمع البیان، تفسیر سوره توبه.
یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی

قرآن عینی و حقیقی فقط در وجود انسان کامل
قرآن عینی و قرآن حقیقی را فقط باید در وجود انسان کامل ببینید . ما یک مقدار قرآن حفظ هستیم و قاری قرآن هم می‌باشیم و چند جور هم قرآن چاپی در خانه‌هایمان داریم ، اما ما قرآن عینی نیستیم . قرآن عینی فقط در وجود انسان کامل قابل مشاهده است ؛ یعنی آن انسانی که از ابتدای ورود به تکلیف یا بندگی خدا تا لحظة خروج از دنیا ، در ایمان ، اخلاق و عمل از نظر قرآن کم نداشت . این سخن ، تعریف قرآن عینی است .
ارزش این قرآن عینی ، برای کسی قابل درک نیست ؛ علتش هم این است که عقل‌های ما محدود بوده و دنیا هم محدود است . ما اگر بخواهیم چیزی را عظیم‌تر از این دنیا ببینیم ، این‌جا نمی‌توانیم آن را ببینیم ؛ چون این‌جا گنجایش آن را ندارد و ما را باید در یک عالم دیگری ببرند که در آن عالم ، حقیقت انسان کامل قابل ظهور باشد و بعد به اولین و آخرین انسان‌ها بگویند ، اگر می‌خواهی آن انسان کاملی را ببینی که مصداق عینی قرآن بوده ، الان آن برای تو قابلدیدن و قابل تماشاست ؛ آن هم نه با چشم سر ؛ بلکه با چشم عقلی که به عین الله وصل است ؛ چون اگر آن چشم قلب هم وصل به چشم خدا نباشد ، آن انسان کامل هم با کمالاتش برای تو قابل مشاهده و قابل دیدن نخواهد بود .

فاطمه علیها السلام ، از مصادیق واقعی آیات قرآن

حالا ما باید برای درک این وجود عینی ، به سراغ یک انسان کامل یا به تعبیری ، قرآن عینی و مصداقی برویم . من برای شما چند آیه قرائت می‌کنم و بعد طبق خود قرآن و روایات ، دنبال مصداق این آیات می‌گردم . خیلی راحت هم این مصداق قابل پیدا کردن است ؛ چرا که تاریخ اسلام از زمان بعثت پیغمبر تا الان که ما این‌جا نشسته‌ایم ، تقریباً به صورت روشن در اختیار ماست و ما در کلّ امت ، یکی از انسان‌های کاملی را که می‌توانیم بگوییم از مصادیق واقعی آیات قرآن است ، حضرت فاطمه (س) است . در این بخش هم قرآن فقط یک مصداق دارد و دو تا مصداق ندارد . شما هیچ دلیلی را هم نمی‌توانید پیدا کنید که در این بخش خاص ، قرآن دو مصداق داشته باشد . در این بخش ، یک انسان کامل ، بیش‌تر وجود ندارد و بقیة انسان‌ها ما دون این انسان و زیر مجموعة او در کمالات و فضایل هستند و آن ، وجود مبارک فاطمۀ زهرا (س) است که در زنان جهانیان ، تنها انسان کاملی که مصداق آیات قرآن می‌باشد ، اوست . مریم کبری (س) ، خدیجه کبری (س) ، زینب کبری (س) و هر زنی که در دایرة انسان کامل بودن می‌باشد ، ما دون ایشان است و او مصداق اتم ، اجمع ، اکمل (همگی)، اکتع مجموعة آیات قرآن مجید در جنس زنان ، بوده و دومی و هم‌وزن دیگری ندارد .
این مطالبی که می‌گویم ، دلیل قرآنی همراه آنان است ، نه این که به عنوان یک روحانی شیعه ، برای مستمع شیعه ، عظمتی را بسازم و القا بکنم . عظمت‌سازی بدون دلیل قرآنی و روایتی ، کار نادرستی است . لطف مسأله ، این است که ما از چهارچوب قرآن و روایات برای معرفی این عزیزان بیرون نرفته و از خودمان چیزی را نسازیم ؛ چون اگر از چهارچوب قرآن و روایات ، آن‌ها را به کنار ببریم ، یا دربارة آن‌ها دچار افراط می‌شویم یا دچار تفریط ؛ چنان‌‌که آن‌هایی که دچار تفریط شدند ، صدیقة طاهره را تا جایی پایین آورده‌اند که در حقّ او فقط می‌گویند حضرت زهرا (س) زنی بزرگوار ، همسرِ علی بن ابی‌طالب و انسانی پاک است و قابل این است که الگو باشد . این‌‌ها در جادة تفریطند ، و آن‌هایی که مقام‌سازی می‌کنند ، آن هم مقام الوهیت و ربوبیت برای آن حضرت ، آنان نیز در جادة افراطند ؛ چرا که قرآن می‌گوید : «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ . » : هیچ چیزی در این عالم ، در هیچ چیزی ، مانند خدا نیست . بنا براین ، بهترین راه شناخت ، آیات قرآن و روایاتند که نه افراط دارند و نه تفریط . قرآن کلام عدل است ؛ قرآن کلام حق است . البته ،آیاتی که مصداق اکتع و اکملش این انسان کامل در جنس زنان است ، کم نیست . من برای نمونه چند آیه آن را می‌خوانم ، شاید هم بعضی از این آیات برای‌تان تازگی داشته باشد . فکر نکنید که می‌خواهم به سراغ آیة تطهیر و آیة مباهله و آیات سورة دهر بروم که این آیات را صدها بار شنیده‌اید . آنها در جای خودش معلوم و روشن است ؛ بلکه باید دربارة این آیه که می‌گویم و آثارش ، دقت کنید .
نگاهی به مقام حضرت فاطمه ( سلام الله علیها ) - حسین انصاریان

فرزند امانت الهی می‌باشد که خدای سبحان در اختیار پدر و مادر قرار داده است. از پدر و مادر خواسته تا در تربیت صحیح فرزندان خویش کوشا باشند، و راه تربیت را هم به انسان آموخته است. بنابراین فراگیری اصول و روشهای صحیح تربیت، و بکار بستن آنها موفقّیت بزرگی است که نصیب یک خانواده می‌شود همان‌طور که سهل‌انگاری در مسائل تربیتی فرزند، مسؤولیت سنگینی در پی دارد. اگر ما راه و روش صحیح تربیت را فرانگیریم، در پیشگاه خدای سبحان مسؤول خواهیم بود.
تربیت فرزندانی فرزانه و شایسته چون حسن و حسین و زینب و کلثوم (سلام الله علیهم) موفقیت بزرگی بود که نصیب فاطمه و علی (سلام الله علیهما) شد.
زیرا همان‌طور که علی و فاطمه و زندگی پربارشان برای همه‌ی مسلمانان الگو و اُسوه است، فرزندان آنان نیز از هر جهت نمونه و الگو هستند.
البته بررسی زندگی و فضایل فرزندان زهرا (سلام الله علیهم) نوشتار مستقل و جداگانه‌ای می‌طلبد، اما به خاطر اهمیّت موضوع تنها اشاره‌ای به برخی مناقب تربیت‌یافتگان دامن پربرکت فاطمه (سلام الله علیها) می‌کنیم.

پسران فاطمه
اما دو فرزند پسر، یعنی گلهای باغ رسالت و امامت هر دو معصوم و امام و پیشوای جامعه‌ی اسلامی، و هر دو مدافع حق در شرایط گوناگون زمان تا پای جان، و در نهایت هر دو شهید راه حق و حقیقت می‌باشند. عظمت فرزندان فاطمه (س) را باید از زبان و بیان وحی شنید: رسول‌الله (ص) فرمود: حسن و حسین شاخه‌های گُلِ مَن هستند: «اِنَّهما ریحانتی من الدنیّا یعنی الحسن و الحسین ».
و نیز درباره‌ی مقام و منزلت آنان می‌فرماید: اینان سرآمد و سرور همه‌ی جوانان بهشت هستند: «الحسن و الحسین سیّدا شباب اَهْلِ الجنة ».
و رسول‌اللّه (ص) در حق محور بودن آنان می‌فرماید: که محبّت آنان محبّت به حق و موجب تقرب به خدا و عداوت و دشمنی با آنان عداوت حقّ، می‌باشد: «مَنْ احب الحسن و الحسین فقد احبّنی و مَنْ ابغضهما فقدا بغضنی  ».و «مَنْ أحَبَّ هذین و اَباهُما و اُمّهما کان معی فی درجتی یوم القیمه ».
و نیز می‌فرماید: اینان برگزیدگان خدا هستند و به همین ملاک شایستگی، آنان امام و پیشوای جامعه و خلیفه و جانشین رسول‌اللّه (ص) هستند:«الحسن و الحسین صفوة الله»؛ «الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا  ». و…

دختران فاطمه
اما دو دختر فاطمه (س) یعنی زینب کبری که ملقّب به عقیله‌ی بنی‌هاشم و زینب صغری یعنی ام‌کلثوم می‌باشند. هر دو مؤمن و متعهّد و هر دو اسلام‌شناس و آگاه به قرآن و مفسّر قرآن و مدافع قرآن و حق در تمام شرایط زندگی و هر دو حاظر در صحنه‌های گوناگون اجتماعی و سیاسی جامعه بوده‌اند؛ عظمت و بزرگواری و شجاعت و شهامت این دو کریمه اهل‌بیت را از حماسه‌ای که با شهیدان کربلا و سیّد و سالار شهیدان حسین بن علی (علیهم‌السلام) آفریدند می‌توان فهمید، همانان که انقلاب ستم‌سوز عاشورا را پدید آوردند و پیام‌رسان خون شهیدان تاریخ شدند.
دو چهره‌ی تابناک که در شرایط نظام جهنّمی بنوامیه به همراه برادران و یاران خود به یاری حق شتافتند و فرهنگ اصیل اسلام را در جامعه احیا کردند و با تحمّل داغهای جانسوز برادران و فرزندان و یاران خویش، و با پرستاری از یادگران و یتیمان شهدا و با تحمّل مصایب دلخراش و انواع شکنجه‌ها، در زیر غل و زنجیر دشمن فریاد حق برآوردند آنان که با تحمّل سفر کربلا تا شام و مدینه، چنان عظمتی آفریدند که تاریخ نظیر آن را سراغ ندارد. همانان که با قامتی استوار همانند کوهی سترگ در مقابل ظلم و ستم بنی‌امیه ایستادند و با سخنان روشنگر خویش، پرده‌ی نفاق از چهره‌ی ننگین آنان کنار زده و کفر آنان را آشکار کردند و چنان ستمگران و نابکاران اموی را رسوا نمودند که ننگ رسوایی آنان تا قیامت در گوش جهانیان طنین‌انداز است. آنان که مجلس فتح و پیروزی مزدور اموی «عبیدالله» را در کوفه به مجلس ذلت و شکست و ننگ تبدیل کردند و در مجلس فتح و بزم یزید پلید، چنان انقلابی بپا کردند که یزید و یزیدیان را در کاخ سبز خود، به خاک ذلت نشاند.
آنان که درس استواری، پایداری، صبر و تحمّل مصیبت در راه خدا را به همگان آموختند و آن همه مصیبت جانسوز را تحمل کردند و چون همه‌ی آن مصایب را در راه خدا و دوست می‌دیدند، خم به ابرو نیاوردند، تا آنجا که وقتی از زینب (سلام الله علیها) پرسیدند این سفر بر شما چگونه گذشت! فرمود: ما جز زیبایی چیز دیگری ندیدیم! «ما رأیتُ الّا جمیلاً ».
آری این است روح بزرگ و روحیّه‌ی شکست‌ناپذیر فرزندان فاطمه، و اینانند تربیت شدگان دامن مطهّر فاطمه که از سینه فاطمه شیر نوشیدند. همان فاطمه که همواره در مقابل ظلم و نامردمی‌ها و حق‌کشی‌ها قد علم کرده بود.
جامعه خواهد بود. و این مهم نه تنها در زندگی و سیره فاطمه (سلام الله علیها) به چشم می‌خورد، بلکه در سیره انبیا و ائمه (علیهم‌السلام) به عنوان محور و اساس خانواده مورد توجه می‌باشد.
فاطمه سلام الله علیها الگوی زندگی - حبیب الله احمدی