آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی
از دیر زمان، قدرت‌ها و عوامل استعماری، مقابله با اسلام را جزء اصلی‌ترین برنامه‌های خویش قرار داده‌اند و برای رسیدن به این هدف از هیچ کاری دریغ نورزیده‌اند؛ ولی از همه ناجوانمردانه‌تر، مخفیانه‌تر و در عین حال مؤثرتر و خطرناک‌تر، نفوذ فرهنگی استعمار است.

عادی‌سازی گناه : وقتی گناه و کار زشت عادی شده، از حالت قبیح به کاری عادی یا خوب و پسندیده در آید. استحاله فرهنگی میشود که دشمنان می‌کوشند تا با تغییر آن فرهنگ، فرهنگ دلخواه خود را جایگزین آن کنند.

رواج شایعات ، قرآن میفرماید : ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر فاسقی خبری برای شما بیاورد، درباره آن تحقیق کنید، مبادا به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید و از کرده خود پشیمان شوید!

اشاعه فحشا : امام رضا(ع) : آن کس که گناه را نشر دهد، مخذول و مطرود است و آن کس که گناه را پنهان دارد، مشمول آمرزش الهی می‌شود.

تزلزل در بنیان خانواده : افراد خانواده به هر نحوی می‌خواهند زمان کم‌تری را در خانه سپری کنند. بین آنها جوّی سرد و بی‌روح و سکوتی خالی از شور و نشاط حاکم است .

الكافي، ج ‏2، ص 356

رسانه، یکی از ابزارهایی است که می‌تواند ارزش‌ها، باورها و معیارهای مذهبی و ملّی را دگرگون سازد ، رفتار آنان را به سمت و سوی دلخواه سوق دهد.
مراجعه مکرر به برنامه‌های شهوانی باعث دوری از راه حقیقت و در نهایت، فرو رفتن در گمراهی می‌شود.
امیرمؤمنان(ع) : هر انسانی که عقلش بر شهوتش پیروز گردد، برتر از فرشته است و هر کس که شهوتش بر عقلش غلبه کند، بدتر و پست‌تر از حیوان.

 آسیب‌های فردی : باید از محیط‌های گناه‌آلود فاصله گرفت؛ چراکه محیط در ساختن شخصیّت و اخلاق انسان‌ها بسیار مؤثّر بوده، پاکی یا ناپاکی آن، عامل مؤثری در شکل‌دهی به شخصیت انسان محسوب می‌شود.

آسیب‌های فردی فضای مجازی
نگاه حرام
زدودن حيا
اتلاف فرصت‌ها
بلوغ زودرس
سرگشتگی
:من لا يحضره الفقيه، ج ‏4، ص 18

امیرمؤمنان علی(علیه السلام) می فرماید:
ثَلاثٌ یُمْتَحَنُ بِهَا عُقُولُ الرِّجالِ هُنَّ المالُ وَالْوِلایةُ وَالْمُصِیبَةُ(1)
سه چیز است که عقل افراد با شخصیت با آن امتحان می شود: ثروت، مقام، مصیبت.

شرح کوتاه
آزمون های خداوند، وسیله تکامل ها و پیشرفت هاست، و مواد خاصی ندارد، بلکه با هر وسیله ای ممکن است این آزمون صورت گیرد، ولی سه ماده از همه مهم تر است، به هنگامی که مال و ثروتی به دست انسان می آید آیا عقل خود را گم می کند و هوش از دست می دهد یا نه؟
و به هنگامی که مقامی به او سپرده می شود آیا ظرفیت او چنان است که همه چیز را فراموش می نماید یا نه؟
و نیز هنگامی که حادثه ناگواری برای او رخ می دهد، آیا در این موقع جزع و فزع آغاز می کند و خود را می بازد و زبان به ناشکری می گشاید یا نه؟
این مهم ترین چیزهایی است که انسان با آن آزمایش می شود.

1. غرر الحکم مادءه ثلاث.

یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی

حضرت امیرالمومنین (ع) یک هزار بنده را از دسترنج خود در راه خدا آزاد کردند، به این گونه که نهال درخت می کاشتند بعد آن را می فروختند و از پول آن بنده می خریدند و در راه خدا آزاد می کردند و به آنان چیزی از مال خود می‏بخشید که نیازی به مردم نداشته باشند. (ارشاد القلوب- ج‏1، ص: 253)

پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمود:
اَلزُّهدُ فی الدُّنیا قَصْرُ الأَمَلِ وَشُکْرُ کُلُّ نِعْمَة وَالْوَرَعُ عَنْ کُلِّ ما حَرَّمَ اللهُ(1)
زهد در این جهان به سه چیز است: کوتاهی آرزو، شکرگزاری نعمت ها و پرهیز از حرام.

شرح کوتاه
بسیاری از مردم در فهم مفهوم زهد اسلامی گرفتار اشتباهند و آن را با بیگانگی و جدایی از زندگی مادی و اجتماعی مرداف می شمرند و زاهدان واقعی را آنها می دانند که در انزوای اجتماعی فرو رفته و پشت پا به همه مظاهر زندگی مادی زده اند، و به همین دلیل آن را یک برنامه استعماری تلقی می کنند.
در حالی که زهد واقعی یک مفهوم سازنده اجتماعی دارد که در حدیث بالا به آن اشاره شده:
پرهیز از غصب حقوق دیگران و اموال نامشروع و حرام، و صرف امکانات مادی در مصارف منطقی و انسانی (که حقیقت معنای شکرگزاری است) و کوتاه ساختن آرزوهایی که غرق شدن در آن، انسان را از همه چیز - جز پول و مقام و شهوت - بیگانه می سازد.

1. تحف العقول.
یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی