یکی از مهم ترین شرایط شخص کاندید این است که وی در گام اول دوست و دشمن خویش را بشناسد و مرز بین آن را درست درک کرده باشد و در گام دوم، در مقابل دشمن، رفتار زیرکانه و در مقابل دوستان رفتار ملاطفت آمیز از خود نشان دهد.

این امر بدیهی است که اگر شخصی دشمن خود را به خوبی نشناخته باشد، و با او همچون دوست رفتار نماید، دیگر نباید به بقاء آن شخص امیدی داشت.

چنانچه امیر مؤمنان علی (علیه السلام) در كلام خود در این باره می فرمایند: «من نام عن عدوه انبهته المكاید. كسی كه در برابر دشمنش به خواب رود (از او غافل بماند) حیله های (غافلگیرانه دشمن) او را از خواب بیدار می كند)»

 غررالحكم ج5 ص344

 «از دیگر معیارهای مهم علی (علیه السلام) در انتخاب کارگزاران توجه ایشان به سابقه فردی آنان بود و در این زمینه کمال دقت را مبذول می داشت. از این رو، مغیره بن شعبه در همان روز نخست خلافت، خدمت امام رسید و پرسید: با معاویه چه خواهی کرد؟ فرمود: او را برکنار می کنم، چون او را شایسته حکومت بر مسلمانان نمی دانم.»

شمیم یاس - مرداد 1385، شماره 41 - معیارهای انتخاب کارگزاران در سیره سیاسی امام علی (علیه السلام)

منبع:پایگاه جامع تبلیغ

در دین اسلام دو نشانه برای معتمد بودن افراد ذکر شده است؛ ?راستگویی ?و امانت! خدا هم برای انتخاب پیامبران به همین دو ویژگی توجّه کرده است.

امام صادق(ع) می‌فرمایند: خداى عزّ و جلّ هيچ پيامبرى را نفرستاد، مگر با راستگويى، و برگرداندن امانت به نيكوكار و يا بدكار.

باید نگاه کرد که چه کسی به راحتی دروغ می‌گوید و چه کسی راستگوتر است؟ راستگویی، ملاک مهمّی برای اعتماد است.

قطعاً کسانی که نامزد ریاست جمهوری می‌شوند مسئولیّت‌های قبلی داشته‌اند.
باید دقّت کرد و دید که در مسئولیّت‌های پیشین خود، از اموری که به آنها سپرده شده به خوبی مواظبت کرده‌اند و تحویل به مسئول بعدی داده‌اند یا خیر؟

 الكافي، ج2، ص104.

اهل جهنم، گوش به فرمان نبودن و عدم تفکر و تعقل را سبب جهنمی شدن خویش معرفی می‌کنند. این مطلب در آیه 10 سوره ملک مطرح شده است. ولی همین کارها می‌تواند دنیا را هم به هم بریزد و دنیا را نیز تبدیل به جهنم کند. این خاصیت انحراف و انتخاب غلط است.

با بررسی اتفاقات بعد از ریاست جمهوری بنی صدر به خوبی می‌توانیم شاهدی بر مدعای خود داشته باشیم.
آن انتخاب بود که چرخ انقلاب را با چالشی بزرگ روبرو ساخت و با خیانت‌ها و سهل انگاری‌ها، ماشین جنگی دشمن را تا کیلومترها وارد این مرز و بوم کرد. خون بسیاری از شهیدان بر اثر بی کفایتی بنی صدر ریخته شد و دولت دو ساله او ضربات سنگینی به نظام نوپا و مقدس جمهوری اسلامی وارد کرد.

همان روزهای انتخابات، حزب جمهوری اسلامی با حضور اهالی بصیرتی چون حضرت آیت الله خامنه‌ای(مدظله) و شهید بهشتی(قدس‌سره) گزینه دیگری را مطرح کرده بودند. باید از گذشته درس گرفت و آگاه از هزینه بالای انحراف در انتخاب‌ها بود.

مظاهر غربی در جامعه ما، درون‌جوش نیست، بلکه بُرون‌جوش است؛ یعنی از بیرون به ما تحمیل می‌شود…
کاندیدای ریاست جمهوری باید درک روشنی از نقاط اصلی چالش انقلاب اسلامی و دشمنان داشته باشد…

«برخي خيال مي‏‌کنند انقلاب اسلامي در خلأ پيش مي‏‌رود و لذا متوقع هستند که هيچ مقاومتي در مقابل اين انقلاب صورت نگيرد و آن مقاومت، بازتاب‏‌ها و هزينه‏‌هايي در داخل کشور ما نداشته باشد! و لذا هرگاه بازتابي از جريان نظام جهاني در درون نظام ما مي‌‏بينند، آن را علامت شکست ما تلقي مي‏‌کنند!
اين‌گونه نيست.
ما با مستکبريني مي‏‌جنگيم که اکثر مناشئ و سنگرهاي کليدي قدرت در جهان را در دست دارند و با تمام وجود براي پيشبرد و جهاني سازي انديشه و تفکر خودش در لايه‌‏هاي مختلف حيات اجتماعي جهاني برنامه‏‌ريزي مي‏‌کنند. بنابراين وقتي در اين فضا پيش مي‏‌رويم بايد ببينيم دشمن چقدر سرمايه‌‏گذاري مي‏‌کند و ما چقدر سرمايه‌‏گذاري مي‌‏کنيم. و ما چه قدر در متن تمدن دشمن پيشرفت مي‌‏کنيم و او چقدر در متن تمدن ما حضور دارد. به نظر مي‌‏آيد در مجموع، در موازنه جهاني وضع ما رو به پيش است.
گاهي تصور مي‏‌شود که اين مظاهر تمدن غرب که در جامعه وجود دارد، درون‌جوش است! اين گونه نيست، بلکه مظاهر تمدن غرب در جامعه ما برون‌جوش است؛ يعني از بيرون به ما تحميل مي‌‏شود. آن وقت که شوروي با امريکا جنگ سرد داشت تنها يک راديوي تک موج بر عليه شوروي وجود داشت، ولي امروز انقلاب اسلامي با هزاران کانال ماهواره‏اي و با سايت‌‏ها و شبکه‌‏هاي مجازي دشمن مواجه است و در عين حال انقلاب اسلامي مسير خود را طي مي‌‏کند. آنها سعي مي‏‌کنند هويت غربي را به الگوهاي فراگير و سبک زندگي تبديل کنند اما در عين حال، پرچم انقلاب اسلامي به دست اين ملت هنوز برفراز است. پس، انقلاب اسلامي در اين جنگ پيروز است و آنها نتوانسته اند مظاهر تمدن غرب را در لايه‏‌هاي عميق هويتي ما نفوذ دهند که اگر نفوذ مي‏‌دادند معناي آن، اعراض از انقلاب اسلامي و به رسميت شناختن استکبار غرب بود.
بنابراين ما در خلأ زندگي نمي‏‌کنيم، بلکه در فضاي عيني درگيري با تمدن غرب هستيم و طبيعي است که در اين درگيري، ضربه مي‌‏زنيم و ضربه هم مي‏‌خوريم؛ «إِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ». و در مجموع، در اين سي و چند سال ما غالب بوده‌‏ايم و پيشرفت داشته‌‏ايم؛ ما هم در متن سبک زندگي و فرهنگ غرب، نفوذ کرده‌‏ايم و گرايش به معنويت، اخلاق و عرفان در غرب، متأثر از انقلاب اسلامي است.

پس، نقطه درگيری اصلی ما در اين مرحله آن است که غرب از طريق فرهنگ و نظام مفاهيمي که جهانی کرده و ساختارهايی که در جهان به وجود آورده و الگوهايي که در جهان شناسانده، از طريق همان‌‏ها می‌خواهد سنگرهاي ما را فتح کند و لذا کسي بايد سکان اجرايي کشور را به دست گيرد که اين چالش را بشناسد و بخواهد انقلاب اسلامي را در اين چالش پيش ببرد. کسي که اين چالش را نمي‏‌شناسد ظرفيت سکان‌داری اجرايي جمهوري اسلامی را ندارد».

استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، خرداد ۹۲

خداشناسی، مقدمه امام شناسی است. انسانی که به دنبال امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است باید انسانی توحیدی و خداشناس باشد. 

 خداشناسی واقعی و شناخت عمیق دستورات دینی، پایه و مبنای تمام حرکات و رفتارهای منتظران واقعی مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است. این نگاه، باعث می‌شود تا شخص منتظر در راه رفتن، نشستن، دیدن، گوش دادن و حتی فکر کردن… اجرای دستورات الهی را به صورت ملکه درونی لحاظ کرده، رضایت الهی و حجت خدا را بر همه چیز مقدم دارد. درباره اوصاف یاران امام مهدی علیه السلام بحث خداشناسی بسیار حائز اهمیت است: «مردانی که خدا را آنچنان که باید، شناخته اند، یاوران مهدی در آخر الزمان هستند. »؛ «آن‌ها به وحدانیت خداوند، آنچنان که حق وحدانیت اوست، اعتقاد دارند. »، لذا نشانه اش این است که: «در راه اطاعت خدا پر تلاشند. »؛ آن‌ها کسانی هستند که: «یاران مهدی کسانی هستند که خداوند در وصف آن‌ها چنین فرموده است: خداوند، دوستدار ایشان است و ایشان نیز دوستدار خداوندند».  

 در ابتدای دعای عهد، شانزده وصف از اوصاف خدا بیان می‌شود: پروردگار نور عظیم، پروردگار کرسی بلند، پروردگار دریای جوشان، پروردگار سایه و آفتاب داغ، فرو فرستنده تورات و انجیل و زبور و قرآن عظیم، پروردگار فرشتگان مقرب و پیامبران خدا، و…… و در این بخش، پروردگار متعال با هفت صفت خاص یاد شده که جلوه ای  خاص از خداشناسی به شمار می‌آید.