کلامی از مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی درباره مناجات شعبانیه

این مناجات، مناجات معروفی است. و اهلش بخاطر آن با ماه شعبان مأنوس شده و به همین جهت منتظر و مشتاق این ماه هستند. این مناجات شامل مطالب اساسی در مورد چگونگی معامله بندگان با خدای بزرگ بوده و آداب خواستن، دعا و طلب آمرزش از او را، آنگونه که شایسته است، بیان می کند. و استدلالهای جالب توجهی جهت امیدوار شدن به درگاه خدا که با مناجات با او مناسب است، در بردارد. و به روشنی، ملاقات، نزدیکی و دیدن خدا را معنی می کند و به این ترتیب شبهه‌های سالک، شکهای منکر و وحشت اهل شک را برطرف می کند. و نیز اشارت هایی به شناخت نفس و این که شناخت آن باعث شناخت پروردگار است دارد بنابر تفسیر بعضی از فرازهای آن توسط یکی از بزرگان اهل معرفت.

تمام کلام این که این مناجات، از اعمال مهم این ماه است، و نه تنها ماه، که سالک نباید بعضی از فرازهای آن را در طول سال ترک کند و در قنوتها و سایر حالهای عالی خود، خیلی با آن مناجات نماید و وقتی که می گوید:

«و أنر أبصار قلوبنا بضیاء نظرها إلیک، حتی تخرق أبصار القلوب حجب النور، فتصل إلی معدن العظمة، و تصیر أرواحنا معلّقة بعزّ قدسک؛ و دیدگان قلبهای ما را با نور نگاه آن به حضرتت روشن بفرما تا آنگاه که چشم های دل پرده ها و مانع های نوری را پاره کرده و به معدن بزرگی برسد و روح های ما به عزت پاکیت وصل شود»،از گفته خود غافل نباشد و تأمل کند، آیا قلب او چشم دیدن نور را دارد؟ 

پرده های نوری چیست؟ و معدن بزرگیی که در پوشش پرده های نوری می باشد، کدام است؟ تا بداند چه می گوید و از پروردگارش چه می خواهد. چون کسی که نمی داند از خدا چه می خواهد نمی توان گفت: فلان چیز را خواسته، بلکه باید گفت: الفاظی را به زبان آورده است. خداوند در قرآن می فرماید: «ای کسی که وقتی او را بخوانند، به داد بیچاره رسیده و گرفتاری او را برطرف می‌کند» و می‌فرماید: «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را» نیز می‌فرماید: «از فضل خدا بخواهید، زیرا خدا با شما مهربان است» و نمی فرماید: الفاظ را بر زبان آورید.

به هر حال این مناجات بزرگی است و یکی از ارمغان های آل محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم می باشد که بزرگی آن را کسی که قلب سالم و گوش شنوایی داشته باشد، درک می کند. و اهل غفلت از درک فواید و نورهای آن بی بهره اند.

​بر اساس روایات ما، ممتازترین شب‏‌ها در همه‏ سال، سه شب است که همگی در این ماه‏‌های سه‏‌گانه واقع شده:

*اولی شب جمعه‏ اول ماه رجب است به نام «لیلة‌الرغائب»، دوم شب نیمه‏ شعبان که نامش «لیلة‌البرات» است و دیگر شب‌های قدر در ماه مبارک رمضان که «لیلة‌القدر» است.

رغائب جمع «رغیبة» است و رغیبة به معنای عطای کثیر است؛ یعنی در چنین شبی، درهای رحمت الهی بی‌حساب باز است. ترکیب «لیلة الرغائب» اضافه‏ موصوف به صفت خود است، بدین ترتیب لیلةالرغائب یعنی «اللیلة التی فیها الرغائب» یعنی شبی که در آن عطایای الهی کثیر است، سپس موصوف به صفتش اضافه شد و «لیلة الرغائب» گردید.

صاحب مراقبات، جمال السالکین، مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، مطلبی به این مضمون می‌فرماید که ماه رجب اول ورود به میهمانی الهی است و تو ببین در این ضیافت الهی با کدامین لباس و زیور بر مولای خود وارد می‌شوی!

تلطیف عمل مهم‌تر از تکثیر در عمل است؛ لذا در اولین شب جمعه ماه رجب که شب عطای خاصّ الهی است، اولین دعایمان مغفرت و طلب استعداد ورود به ضیافت خاص الخاص پروردگار باشد؛ تا در همان شب جمعه اول پاک شویم و اجازه ورود به سرای محبوب را در همه ضیافت سه‌ماهه داشته باشیم. در حالی که در ماه رمضان این طور نیست، شب قدر آن در آخر ماه است که این حساب دیگری دارد. درباره اعمال مخصوص این شب، به آنچه در مفاتیح الجنان آمده اکتفا می‌کنیم.

**پیامبر اکرم(ص) فرمودند: غافل از اولین شب جمعه ماه رجب نشوید که ملائکه، آن شب را «لیلة‌الرغائب» نامیدند. این بیان پیامبر(ص) که ملائکه چنین نامی بر این شب نهادند، از آن روست که آن‏ها عالم بالا را می‌بینند و مشاهده می‌کنند که چگونه کرور کرور عطای کثیر و نعم و رحمت‌های خاص الهی در آن شب سرازیر است؛ لذا می‌گویند این شب، شب عطای کثیر است.

سپس حضرت می‌فرمایند: زمانی که یک سوم از شب گذشت، تمام ملائک آسمان و زمین به عالم دنیا می‌آیند و گرد خانه خدا طواف می‌کنند و خداوند توجه خاص به ملائکه خود می‌کند. توجّه کنیم که خیلی اوقات ملائک زمینی برای انسان دعا می‌کنند، ولی در آن شب عزیز، ملائکه آسمانی، یعنی میکائیل و جبرائیل و اسرافیل و ملائکه مقدّس الهی که دعایشان قطعاً مستجاب است، دست به دعا برمی‌دارند. خداوند به ملائکش می‌فرماید در این شب هر دعایی دارید بخواهید تا من اجابت کنم، و ملائک دعا می‌کنند: خدایا، روزه‌داران ماه رجب را بیامرز.

📚ادب حضور (دفتر اول)، ص۷۹.

🌺🌸فرا رسیدن میلاد یگانه بانوی آیه‌ی تطهیر، حضرت صدیقه‌ی کبری، فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها برتمامی شیعیان و همراهان عزیز تبریک و تهنیت باد.🌸🌺

​《زن با نقاط قوّت زنانه‌ خود - که خدای متعال در وجود او به ودیعه گذاشته و مخصوص زن است - همراه با ایمان عمیق، همراه با استقرار ناشی از اتکاء به خداوند، و همراه با عفت و پاکدامنی - که فضای پیرامون او را نورانیت میبخشد - میتواند در جامعه یک نقش استثنایىِ این‌گونه ایفا کند؛ هیچ مردی قادر به ایفای چنین نقشی نیست. مثل کوه استواری از ایمان، در عین حال مثل چشمه‌ جوشانی از عاطفه و محبت و احساسات زنانه، تشنگان و محتاجان نوازش را از چشمه‌ صبر و حوصله و عاطفه‌ خود سیراب میکند. انسانها در چنین آغوش پُربرکتی میتوانند تربیت شوند. اگر زن با این خصوصیات در عالَمِ وجود نبود، انسانیت معنا پیدا نمیکرد. این، معنای ارزش زن و تشخص زن است؛ چیزی که مغز متحجرِ مادی غربیها نمیتواند آن را بفهمد. کسانی که از دین و معنویت بهره‌ای نبرده‌اند، نمیتوانند چنین عظمتی را درک کنند. آنهایی که شاخصه‌ زن را در زیور و آرایش و سبکسری و بازیچه قرار گرفتن در دست مردان میدانند، نمیتوانند اساس هویت زنانه را در منطق اسلام و در نظر اسلام درک کنند》.

بیانات رهبری در دیدار اقشار مختلف مردم، ۱۳۸۴/۰۳/۲۵

بحث شکر و حمد اونقدر مهمه که به این راحتی نمیشه ازش گذشت.

 اگر واقعاً کسی بتونه حمد رو اونطوری که اهل بیت گفتن تو زندگیش انجام بده همه زندگیش روبه راه میشه چه زندگی دنیایش و چه زندگی معنوییش.

یاد نعمت ها و یادآوری اونا، جزئی از دینداریه.

دینداری رو دو دسته خیلی خراب می‌کنند یک دسته کسانی هستند که از دین یه تیکه رو قیچی کردن و دارن اون رو به عنوان همه دین معرفی می‌کند؛
دسته دوم کسانی هستند که از ترس دسته اول، اون تیکه های باقی مانده از دین رو به مردم نشون نمیدن.

 بیاییدبا یادآوری نعمت‌ها نذاریم یک تیکه مهم از دین نگفته و مهجور بمونه.

یادآوری نعمت و شکر اون، برا کوچیک و بزرگ مون لازم و ضروریه
این رو هم باید بدونیم که

*اگه بچه‌ها از کوچیکی شاکر خدا تربیت بشن رشد اخلاقی و معنوی شون خیلی سرعت میگیره*

 *رفیق کردن بچه‌ها با خدا واقعاً کار آسونیه*

ولی متاسفانه ما ها فطرت دست نخورده و پاک بچه ها را با آموزش‌های اشتباه و پیچ در پیچ داغون می کنیم و بعدش هم وقتی بزرگ میشه توقع داریم به همه امور دینی پای‌بند باشند.

واقعیت اینه که با خیلی از روش‌هایی که ماها برای تربیت دینی بچه ها به کار می بریم هم لقمه را از پشت سر تو دهن میذاریم و هم نتیجه‌ای به جز فراری شدن آنها از دین نمی‌گیریم.

 *در حالی که تربیت دینی بچه‌ها اونقدری که یه عده ای فکر می‌کنند پیچیده نیست*

 یکی از راه‌های اصلی تربیت دینی و توحیدی بچه‌ها توجه دادن اونا به نعمتای خداست که بهتره حتی از خردسالی شروع بشه باید بچه ها از همون کوچیکی یاد بگیرند که *به نعمت ها فکر کنن.*

 *بچه هایی که اهل تفکر بار نمیان خطر خیالاتی شدنشون تو بزرگسالی خیلی زیاده خیلی از ماها همین بلا سر مون اومده.*

 *ادامه دارد …*

📚 استاد حاج آقا عباسی ولدی