​خطبه امام صادق علیه السلام در باره غدير

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الطرَازِيُّ فِي كِتَابِهِ بِإِسْنَادِهِ الْمُتَصِلِ إِلَى الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللهِ علیه السلام إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ زُفَّتْ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَمَا تُزف الْعَرُوسُ إِلَى خِدْرِ هَا يَوْمُ الْفِطْرِ وَ يَوْمُ الْأَضْحَى وَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمُ غَدِيرِ خُمَ وَ يَوْمُ غَدِيرِ خُمَ بَيْنَ الْفِطْرِ وَ الْأَضْحَى وَ يَوْمِ الْجُمُعَةِ كَالْقَمَرِ بَيْنَ الْكَوَاكِبِ؛
محمد بن علی بن محمد طرازی در کتابش به اسناد متصلش از مفضل بن عمر روایت کرده است که امام صادق علیه السلام به من فرمود: در روز قیامت چهار روز را با نهایت حسن و زینت در صحرای محشر حاضر سازند به نحوی که عروس را به حجله برند و آن روز فطر و اضحی و جمعه و غدیر است. و روز غدیر در میانه این روزها مانند ماه شب چهارده در میان ستارگان است.
وَ إِنَّ اللَّهَ لَيُوَكَّلُ بِغَدِيرِ خُمّ مَلَائِكَتَهُ الْمُقَرَّبِينَ وَ سَيِّدُهُمْ يَوْمَئِذٍ جَبْرَئِيلُ علیه السلام وَ أَنْبِيَاءَ اللَّهِ الْمُرْسَلِينَ وَ سَيّدُهُمْ يَوْمَئِذٍ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله وَ أَوْصِيَاءَ اللهِ الْمُنْتَجَبِينَ وَ سَيَدُهُمْ يَوْمَئِذٍ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ وَ سَادَاتُهُمْ يَوْمَئِذٍ سَلْمَانُ وَ أَبُوذَرِّ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَمَّارٌ حَتَّى يُورِدَهُ الْجِنَانَ كَمَا يُورِدُ الرّاعِي بِغَنَمِهِ الْمَاءَ وَ الْكَلَاء؛
و به درستی که که حق سبحانه و تعالی فرشتگان مقرب را موکل روز غدیر خم می گرداند و سید ایشان در آن روز جبرئیل علیه السلام خواهد بود و پیغمبران مرسل را موکل به غدیر خم می گرداند و سید ایشان در آن روز حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم خواهد بود و همچنین اوصیای پیغمبران را موکل می گرداند و سید ایشان حضرت امیر المؤمنین علیه السلام خواهد بود و و اولیای الهی را موکل می گرداند و سید ایشان سلمان و ابوذر و مقداد و عمار خواهند بود و آن روز را وارد بهشت می کنند؛ چنان که شبانان گوسفندان خود را به به سوی آب و علف زار می برند.

نام نیکو گر بماند زآدمی             به کزو ماند سرای زرنگار

سعدی شیرازی 

خدمتگزاران راستین همیشه در دنیا و آخرت محترم و مقدس اند ولی امروز کارآیی بیشتری دارند. 

معمر بن خلاد از امام کاظم علیه السلام نقل می کند که فرمود:

«ان لله عبادا فی الارض یسعون فی حوائج الناس هم الآمنون یوم القیامه و من ادخل علی مؤمن سرورا فرح الله قلبه یوم القیامه؛ خداوند در زمین بندگانی دارد که در تامین نیازهای مردم می کوشند، آنان اند که روز قیامت در سایه چتر ایمنی خدایند، هر کسی مؤمنی را شاد سازد خداوند روز قیامت دلش را شاد خواهد کرد.

 در خدمت رسانی، هر چه کمیت بیشتر و کیفیت صادقانه تر و بدون منت و به دور از انگیزه های غیرالهی باشد، و کار با حفظ شخصیت خدمت پذیران انجام گیرد، ارزش بیشتری پیدا می کند. و این تنها مؤمنان راستین اند که به قصد انجام وظیفه الهی و احسان به بشریت و عاشقانه و بدون نیرنگ و فریب، پیدا و پنهان و بی منت و مداوم می توانند به بشریت خدمت کنند. رابطه ایمان و خدمت رابطه ای دوسویه و متقابل است ایمان انسان را به خدمت می کشاند و خدمت هم عامل تقویت ایمان است. 

برجسته ترین امتیاز نظام مردم سالاری دینی بر سایر نظامهای سیاسی، خدمتگزار بودن کارگزاران آن است در نظام مردم سالار که مردم بر عهده کارگزاران گذاشته اند و حفظ و ادای این امانت، به خدمت رسانی است. امیر المومنین(علیه‌السلام) خطاب به یکی از کارگزاران حکومت علوی می فرماید:

 إِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانَةٌ،وَ أَنْتَ مُسْتَرْعًى لِمَنْ فَوْقَكَ.
حکمرانی، رزق و خوراک تو نیست، بلکه امانت و سپرده ای در گردن توست.