ستارگان نهج البلاغه ای
حضرت امام خمینی ره

یکی از صفات بارز امام علی علیه السلام، روحیه صلابت و مقاومت و سازش ناپذیری با دشمنان دین و امت اسلامی بوده که نمونه های بسیار فراوان از پایمردی و استقامت او در تاریخ اسلام ثبت گردیده است و از آن میان در دوران خلافت، هرگز با خواستهای نامشروع سه گروه موافقت نکرده و حفظ مصالح امت اسلامی را بر همه چیز مقدم داشت. تا آخر در برابر سه پدیده شوم، ناکثین، قاسطین و مارقین، مقاومت نمود، پس علی علیه السلام با انحرافات گوناگون مقابله کرده و در برابر خواستهای باطل و نامشروع هیچ کسی تسلیم نگردید.

این روحیه ارزشمند و الهی حضرت امیر علیه السلام، در سیره علمی و عملی امام خمینی جلوه های بسیار روشن و انکارناپذیر داشته است، زیرا او در تمام عمر با برکت خود هرگز با دشمنان اسلام و امت اسلامی، و قاسطین، مارقین و ناکثین زمان خود سازش نکرده و مصلحت اسلام را بر همه چیز مقدم داشت، و در این زمینه می گوید: «پیشوای بزرگ ما حضرت امیر علیه السلام، سکوت را در مقابل ستمکاران جایز نمی دانست و عمر خود را در پیکار با ستمگران که خود را مسلمان معرفی می کردند به سر بردند. »
امام، زیبایی های فراوان داشت، تمام جنبه های فکر و عمل امام زیبا بود. شناخت و بررسی این زیبایی ها در این چند پست ارسالی نمیگنجد؛ همانگونه که ذکر زیبایی و سخن گفتن در مورد آن نیک و دلنشین است؛ اما عینیت بخشیدن به زیبایی ها و پیاده کردن آن در عمل و رفتار، چیزی دیگر و بس ارزشمندتر است.
امام خمینی درباره نهج البلاغه می فرمایند:
و اما کتاب نهج البلاغه که نازلۀ روح اوست برای تعلیم و تربیت ما خفتگان در بستر منیّت و در حجاب خود و خودخواهی خود، معجونی است برای شفا و مرهمی است برای دردهای فردی و اجتماعی و ….


?منابع منابع:
صحیفه نور امام خمینی ره
موسسه نشر و اثار امام خمینی ره

?گردآورنده:قرارگاه نهضت جهانی
نهج البلاغه خوانی تهران

میان خون پسرش داشت دست و پا میزد
که ناله از ته دل بین شعله‌ها میزد

نیاز داشت در آن لحظه مادرش باشد
که جای مادر خود فضه را صدا میزد

به صورتی که چشیده‌است هرم آتش را
عدو دوباره بر آن سیلی از جفا میزد

صدای یا ابتایش مدینه را لرزاند
چه آتشی به دل ختم‌الانبیا میزد؟

به هوش آمد و از محسنش خبر نگرفت
دلش فقط و فقط شور مرتضی میزد

به قول حضرت صادق :به کوچه هرکس بود
به هر چه داشت به ناموس کبریا میزد

مغیره از نفس افتاد ، غلاف سنگین بود
یکی نگفت که این بی‌حیا چرا میزد

دوباره در وسط کوچه بر زمین افتاد
گریز روضه خود را به کربلا میزد….

بلند مرتبه شاهی زصدر زین افتاد
نهاد سر به روی خاک و ناله‌ها میزد

یکی به پهلوی او نیزه بی‌هوا میزد
یکی برآن تن مجروح با عصا میزد

صدای شیون زهرا به گوش می آمد
میان خون پسرش داشت دست و پا میزد

به نیزه هم که سرش رفت چشم او وا بود
گمان کنم که دلش شور خیمه را میزد

هنوز خشک نشد خون حنجرش، دشمن
شراره بر حرم آل مصطفی میزد

یکی به نیت غارت سکینه را میزد
به قصد کشت یکی هم رقیه را میزد

یتیمه‌ای که دلش همچو دامنش میسوخت
زسوز سینه خود وامحمدا میزد

عبدالحسین میرزایی

در هر انقلاب يا پديده اجتماعي يكي از مهم ترين تهديدات و آفت ها كه موانعي را در مسير آن پديد مي آورد، آس است. در شناخت و تحليل اين آسيب ها از بيانات و ديدگاه هاي رهبر حكيم و فرزانه انقلاب اسلامي بهره مي جويييب هاي داخليم.

ايشان در تبيين آسيب هاي داخلي انقلاب اسلامي مي فرمايد:

دو خطر عمده انقلاب اسلامي را تهديد مي كند: 1. خطر دشمنان خارجي؛ 2. خطر استحاله داخلي…دشمني دوم و آفت دوم هم آفت اضمحلال دروني است كه اين مخصوص غريبه ها نيست، بلكه مخصوص خودي ها و در درون نظام است.در يك نظام ممكن است خودي ها بر اثر خستگي، اشتباه در فهم راه درست، مغلوب احساسات نفساني شدن، نگاه كردن به جلوه هاي مادي و آنها را بزرگ انگاشتن، ناگهان در درون دچار آفت زدگي بشوند. اين دشمن البته خطرش بيشتر از دشمن اولي است.

ايشان در بياني ديگر مي فرمايد:

افراد و مجموعه هاي بشري همواره از دو ناحيه آسيب مي بينند: اول از درون خود كه منشا آن ضعف هاي بشري و هوس هاي مهار گسيخته و ترديدها و بي ايماني ها و خصلت هاي منهدم كننده است و دوم از دشمنان بيروني كه بر اثر طغيان و افزون طلبي و تجاوز و ددمنشي، محيط زندگي را بر انسان ها و ملت ها تنگ و فشارآلود مي سازد.

بنابراين آسيب هاي داخلي كه در كوتاهي، بي توجهي، سستي و غفلت ريشه دارد، از آسيب هاي بيروني و توطئه دشمنان خارجي خطرناك تر است؛ زيرا آن جايي دشمنان خارجي موفق مي شوند كه جامعه اسلامي در درون سست و غافل باشد.

1.نصرت، عنايت و هدايت خداوند؛

2.آموزه هاي دين اسلام(مكتب)؛

3.وحدت و فداكاري مردم(امت)؛

4.رهبري حضرت امام خميني (قدس سره)(امامت)؛

حضرت امام خميني در وصيت نامه الهي-سياسي خود مي نويسد:

ما مي دانيم كه اين انقلاب بزرگ-كه دست جهانخواران و ستمگران را از ايران بزرگ كوتاه كرد-با تاييدات غيبي الهي پيروز گرديد. اگر نبود دست تواناي خداوند امكان نداشت يك جمعيت 36 ميليوني با آن تبليغات ضد اسلامي و ضد روحاني،خصوص در اين صد سال اخير و با آن تفرقه افكني هاي بي حساب…با اين وضعيت يك پارچه قيام كنند و در سرتاسر كشور با ايده واحد و فرياد الله اكبر و فداكاري هاي حيرت آور و معجزه آسا تمام قدرت هاي داخل و خارج را كنار زده و خود مقدرات كشور را به دست گيرد.بنابراين شك نبايد كرد كه انقلاب اسلامي ايران از همه انقلاب ها جداست؛ هم در پيدايش و هم در كيفيت مبارزه و هم در انگيزه انقلاب و قيام،و ترديد نيست كه اين يك تحفه الهي و هديه غيبي بوده كه از جانب خداوند منان بر اين ملت مظلوم غارت زده عنايت شده است.

بي ترديد رمز بقاي انقلاب اسلامي همان رمز پيروزي است و رمز پيروزي را ملت مي داند-و نسل هاي آينده در تاريخ خواهند خواند-كه دو ركن اصلي آن، انگيزه الهي و مقصد عالي حكومت اسلامي و اجتماع ملت در سراسر كشور با وحدت كلمه…[است].