امام محمد باقر عليه السلام در شهر مدينه، در اول رجب سال 57 ه . ، روز جمعه يا سه شنبه ديده به جهان گشود .  او اولين فرزند در خاندان علوي بود كه از نسل دو امام (حسن و حسين عليهما السلام) متولد شد . پدرش امام سجاد عليه السلام و مادرش ام عبدالله (فاطمه) دختر امام حسن عليه السلام است .  نامش محمد و لقبش باقر، شاكر، هادي، امين، شبيه (مانند رسول خدا صلي الله عليه و آله) است .  كنيه آن حضرت ابوجعفر  بود . آن حضرت داراي دو همسر; ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابي بكر (مادر امام صادق عليه السلام و عبدالله بن محمد) و ام حكيم دختر اسيد بن ثقفي (مادر ابراهيم و عبدالله) بود و دو ام ولد هم داشت . علي، زينب و ام سلمه نام ديگر فرزندان آن حضرت است .  آن حضرت بعد از شهادت پدرش امام سجاد عليه السلام در سال 95 ه . ، كشتي هدايت امت را در ميان طوفانهاي حوادث راهبري كرد و به مدت 19 سال پيشوايي شيعيان را عهده دار شد . (محرم 95 تا ذي حجه 114)

َ
زندگی همراه با سلامتی،خوشبختی،اقتدار وموفقیت،آرزوی هر انسان خردمندی است که بخشی از آن در سایه داشتن فرزندانی سالم وصالح تامین خواهد شد. از این جهت ،فرزندآوری وفرزند افزایی در سبک زندگی اسلامی،از این نظر که تاثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی افراد می گذارد،مورد توجه وتوصیه می باشد. از سوی دیگر،در شرایط اجتماعی وسیاسی امروز که نشانه های هشدار دهنده ای در باره کاهش جمعیت مسلمانان وجود دارد ودشمنان اسلام نیز با صدها نقشه ونیرنگ جهت نابودی اسلام برنامه ریزی واقدام می کنند،فرزندآوری و تکثیر نسل نسل مسلمانان –که از جمله راهبردهای اسلامی برای گسترش اسلام می باشد –اهیت دو چندانی پیدا کرده است.به عبارت دیگر فرزند آوری از دو بعد کلی دارای اهمیت فوق العاده ای است؛نخست تاثیر گذاری آن برکیفیت زندگی افراد در جامعه است ودیگری،افزایش اقتدار مسلمانان در مقابله با دشمنیهای مخالفان ومعارضان حکومت اسلامی.