ازدواج به خودی خود افراد را تغییر نمی‌دهد. زندگی زناشویی مکانی نیست که بتوان در آن دیگری را تغییر داد.  در یک ازدواج خوب و موفق معمولاً ۷۰ درصد از خصوصیات افراد خوب است (همخوان است) و حدود ۳۰ درصد هم چندان خوب نیست. اگر زوجین روی آن ۳۰ درصد تمرکز کنند و بخواهند آنها را تعویض یا حذف کنند مشکلات شروع خواهند شد. اما اگر روی ۷۰ درصد متمرکز شوند رابطه‌شان بهتر و بهتر خواهد شد.  در ازدواج به جای اینکه منتظر تغییر باشید؛ بیشتر روی آن چیزهایی که نمی‌خواهید تغییر کنند، و میخواهید همانگونه که هست، بمانند؛ تمرکز کنید و آنها را تقویت کنید. 

​

باید توجه داشت که تند مزاجی، حتّی اگر مادرزادی باشد، تنها با مدّتی تمرین و اراده جدّی، قابل ترک خواهد بود.

بد اخلاقی و سوء خلق، از صفات بسیار ناپسندی است که تحمّل آن برای دیگران بسیار دشوار و گاهی ناممکن است و چنانچه یکی از زوجین به آن مبتلا باشد؛ خانه و زندگی مشترک را به جهنّمی سوزان مبدّل می سازد؛ که تحمّل آن ناممکن می نماید.

 از جمله وصایای امام علی (ع) به فرزندش امام مجتبی (ع) این است که: « هر کس با تو با غلظت و تندخویی مواجه شد؛ تو با نرمی و ملایمت با او روبرو شو؛ زیرا نرمخویی تو با او، می تواند به سرعت موضعش را تغییر داده و او را با تو ملایم و نرمخو سازد.

 در زندگی مشترک به دلیل نیاز به محبّت و خوشرویی و خوشرفتاری زوجین به یکدیگر،  وجود تندخویی، لطمه اساسی به پیوند آنان زده و کمبود مهمّی در رابطه آنان ایجاد خواهد کرد.

 برای جلوگیری از این خصلت ناپسند، علاوه بر خواب مناسب و به اندازه و پرهیز از خوردن غذاها و نوشیدنی های تحریک کننده؛ می بایست با مطالعه و آگاهی از مضرّات تندخویی و با تمرین و ممارست، از تندخویی بپرهیزیم و خود را برهانیم. هم چنین کمبود برخی ویتامین ها و مواد لازم بدن، داشتن مشکلات و گرفتاری های عدیده، نگرانی های فکری، عدم موفّقیّت یا احساس شکست و… را نیز می توان از علل پدید آورنده تندخویی بر شمرد که هر یک، با راهکارهای مناسب، قابل علاج خواهد بود.

نگرش به فرزند

امیرالمؤمنین(ع) خطاب به فرزند عزیزشان امام حسن مجتبی(ع) میفرمایند: من به کار تو همان توجه را دارم که به کار خویش، و این نامه را به تو نگاشتم تا از آن در تربیتت مدد گیرم.  امیرالمومنین(ع) در این فرمایش نورانی خویش موقعیت و جایگاه فرزند را بیان فرمودند و فرزند را تمام وجود خود و مظهر و نمایشگر خود بیان کردند و بر طبق آن درباره آینده فرزند تصمیم میگرفتند.

 پوشش نوزاد

معصومان(ع) نوزاد را با لباس سفید میپوشاندند و از پوشیدن لباس زرد نهی میکردند.

 اذان و اقامه در گوش نوزاد

یکی از ابزارهای مهم که خداوند به انسان عطا کرده است، قوت شنوایی است. بیشترین انتقال مفاهیم از این طریق انجام میپذیرد؛ اذان و اقامه که عبارت است از شهادت به توحید، نبوت و امامت و فراخوان به سوی فلاح وخیر عمل، حالتی از آرامش را به شنونده القاء میکند.

 نام گذاری

در سیره معصومان(ع) نخستین هدیه و یکی از مهم ترین حقوق فرزند انتخاب نام نیکو برای او است.

 عقیقه

از مهم ترین آداب و سنت هایی که بر آن تأکید فراوان شده عقیقه برای فرزند است.

 ختنه

پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) به بهداشت تن و روان توجه خاصی داشتند و توصیه های فراوانی کرده اند که جسم و جان را از تمام آلودگی پاک نگه دارید.

 تراشیدن سر کودک و صدقه دادن برای او

از دیگر آداب و سنتی که معصومان(ع) برای کودک انجام میدادند، تراشیدن سر نوزاد و صدقه دادن است.

 سوال:

جوانی که هر سال درآمدهای موقتی داشته ولی پول‌های به دست آمده تو همان ماه خرج شده ولی الان درآمد ثابتی دارد آیا سال خمسی خود را از همین درآمد ثابت جدید قرار دهد؟ یا باید معیار درآمدهای موقت گذشته باشد؟

 پاسخ:

 آیت الله خامنه ای: اگر بین درآمدهای پراکنده و درآمد ثابت فاصله چندانی وجود نداشته، اولین در آمدی که شخص بدست می‌آورد شروع سال خمسی او است.

آیت الله مکارم: معیار و ملاک اولین درآمدی است که کسب کرده ولو درآمد ثابتی نباشد البته اگر تاریخ اولین درآمد را نمی‌داند می تواند اموال خود را محاسبه کرده و روز محاسبه را روز سال خمسی خود قرار دهد.

آیت الله سیستانی: اولين روزى كه كار سابق را شروع كرده سر سال او است.

 آیت الله وحید: از روزِ اوّلی که شروعِ به کاری نموده که درآمدِ مستمر دارد، سالِ خمسیش شروع شده است.

آیت الله شبیری: مطابق نظر معظم له پرداخت خمس هر درآمدی یک سال پس از حصول آن واجب می شود و هر درآمدی سال خمسی مستقل دارد. مکلف مخیر است که پس از گذشت یک سال از حصول در آمد، خمس را ادا کند یا  زودتر از آن. بر  این اساس درآمد 

خلاصه ای از ابزار ارتباط خود با دیگران

رابطه همانی است که سطوح مختلف دارد مثلا من با شما دوست هستم یا من و فرزندم رابطه مادر و پسری داریم و …

ارتباط، همان تاثیر و تاثر است و ما درصدد تقویت ارتباط هستیم. در این رابطه مباحثی را گفتیم اینکه خوب همکلامی، همفکری، خوب توجه کردن، همدلی و همکاری را انجام دهیم.

حرف حق زدن خوب است اما پیش نیاز چگونه گفتن آن،مخاطب سنجی است. یک وقت مخاطب معاند و دشمن است پس باید محکم آن را بیان کرد تا دندان طمع او را برای اینکه جدل کند بکشد. یک وقت انسان با دوست هم دغدغه صحبت می کند، آن وقت باید حرف حق را متواضعانه بزند. انگار که نظرش را می گوید و نمی خواهد چیزی را به طرف مقابل اش تحمیل کند.

نظر دیگران را مشارکت دادن سبب همفکری می شود و حقوق دیگران را بیشتر دانستن و بیشتر ادا کردن سبب همدلی می شود. وقتی در حق طرف مقابل منصف باشیم، قضاوت اش نکنیم، … او با ما احساس همدلی می کند. تازه می شود وارد باورهای این فرد شد. (اگر بخواهیم تغییری در باورهای دیگران بدهیم مثلا آنها را نمازخوان کنیم یا به سمت معارف الهی سوق دهیم، اینها می شود مقدمه اش).

افراد اگر مقصد های مشترک داشته باشند می توانند با هم همراه باشند. امکان دارد شما برای تعجیل در ظهور، با خواهرتان ارتباط بهتری برقرار کنید. و من هم برای تعجیل در ظهور، در مسجد محله، فعالیت های اینچنینی داشته باشم. پس ما چون زیر لوای یک پرچم هستیم با هم همراه می شویم.

وقتی الفت را ایجاد می کنی رحمت و برکت و  ایمان ثمره اش است.

ذیل کتاب بلوغ با هم بودن استاد اخوت  (شرح خانم سها