السَّلامُ عَلَیْکَ صَاحِبَ الْمَرْأَی وَالْمَسْمَعِ الَّذِی بِعَیْنِ اللَّهِ مَوَاثِیقُهُوَبِیَدِ اللَّهِ عُهُودُهُ وَبِقُدْرَةِ اللَّهِ سُلْطَانُهُ أَنْتَ الْحَلِیمُ الَّذِی لا تُعَجِّلُهُ الْعَصَبِیَّةُ وَالْکَرِیمُ الَّذِی لا تُبَخِّلُهُ الْحَفِیظَةُ وَالْعَالِمُ الَّذِی لا تُجَهِّلُهُ الْحَمِیَّةُ مُجَاهَدَتُکَ فِی اللَّهِ ذَاتُ مَشِیَّةِ اللَّهِ وَمُقَارَعَتُکَ فِی اللَّهِ ذَاتُ انْتِقَامِ اللَّهِ وَصَبْرُکَ فِی اللَّهِ ذُو أَنَاةِ اللَّهِ وَشُکْرُکَ للَّهِ‌ِ ذُو مَزِیدِ اللَّهِ وَرَحْمَتِهِ؛
سلام بر تو ای بینا و شنوایی که پیمان‌هایت در برابر دیدگان خدا و عهدهایت در دستان خداست و سلطنتت با قدرت خدا محقق می‌شود. تو آن بردباری هستی که تعصّبات، او را به عجله نمی‌اندازد و بزرگواری هستی که ثبت و ضبط مسائل او را به بخل وا نمی‌دارد، تو آن عالمی هستی که تعصّبات کور او را به حماقت نمی‌اندازد. تلاش تو در راه خدا همان خواسته خداست. قلع و قمع کردنت در راه خدا، عین انتقام خداست و صبر تو در راه خدا عین فرصت دادن خداست. شکر تو همان زیاد کردن رحمت خداست.
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَحْفُوظاً بِاللَّهِ نُورُ أَمَامِهِ وَوَرَائِهِ وَیَمِینِهِ وَشِمَالِهِ وَفَوْقِهِ وَتَحْتِهِ یَا مَحْرُوزاً فِی قُدْرَةِ اللَّهِ نُورُ سَمْعِهِ وَبَصَرِهِ وَ یَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِی ضَمِنَهُ وَیَا مِیثَاقَ اللَّهِ الَّذِی أَخَذَهُ وَوَکَّدَهُ؛
سلام بر تو ای آن‌که نور مقابل، پشت و راست و چپ و پایین و بالایش با اراده خدا، محفوظ است. ای کسی که نور گوش و چشمش در قلعه قدرت خدا، مصون است. ای وعده‌ای که خدا ضمانت کرده است و ای پیمانی که خدا آن را محکم کرده است.
کلمات قصار امام زمان ( علیه السلام ) - محمد تقی اکبر نژاد

لا لِأَمْرِهِ تَعْقِلُونَ وَلا مِنْ أَوْلِیَائِهِ تَقْبَلُونَ حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ السَّلامُ عَلَیْنَا وَعَلَی عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِینَ؛
نه درباره اراده خدا اندیشه می‌کنید و نه مطیع اولیای او هستید! «حکمتی است که ابلاغ شده است. اما انذارها و ترساندن‌ها - برای کسانی که اهل ایمان آوردن نیستند - سودی ندارد.» سلام خدا بر ما و تمام بندگان صالح خدا.
کلمات قصار امام زمان ( علیه السلام ) - محمد تقی اکبر نژاد

غم امام در مصایب شیعیان‌
فَلَقَدْ وَاللَّهِ سَاءَنِی أَمْرُهُ فَوْقَ مَا أَصِفُ عَلَی أَنَّهُ أَرْجُو أَنْ یَزِیدَ اللَّهُ فِی عُمُرِهِ وَیُبْطِلَ قَوْلَ الْمُنَجِّمِ فَمَا أَطْلَعَهُ اللَّهُ عَلَی الْغَیْبِ؛
به خدا قسم که وقتی گرفتاری او را شنیدم، به قدری ناراحت شدم که قابل توصیف نیست. گذشته از همه این‌ها از خدا می‌خواهم که بر طول عمرش بیفزاید و نظر مُنَجِّم را باطل کند؛ زیرا خداوند او را بر غیب خود آگاه نکرده است.
کلمات قصار امام زمان ( علیه السلام ) - محمد تقی اکبر نژاد

مقصود از آل الله و خاندان خدا ، اهل بیت پیامبر«ص اند . امام حسین ع خود ودودمان پیامبر را آل الله دانسته است ، آنجا که می‌فرماید :
«نحن آل الله و ورثة رسوله ، در زیارت نیمه رجب امام حسین ع نیز می‌خوانیم :
«السلام علیکم یا آل الله که به عنوان زیارت اربعین هم نقل شده است . این ، بخاطرشدت ارتباطو انتساب عترت پیامبر و امام حسین ع با خداوند و دین اوست و گویاخدایی‌اند و از دودمان خدا . تعبیر آل الله را جابر بن عبد الله انصاری هنگام حضور بر سرمزار حسین بن علی ع در اربعین شهادتش در زیارتی که خوانده ، به کار برده است .
به قریش نیز«آل الله می‌گفته‌اند ، زیرا در خانه توحید و مسجد الحرام بودند و با خانه‌خدا مرتبط بودند . امام صادق ع می‌فرماید : «انما سموا آل الله ، لانهم فی بیت الله‌الحرام (2) بویژه که عظمت قریش با تولد پیامبر اسلام در میان آنان افزایش یافت و با بعثت‌آن رسول خدا ، انتسابشان به خداوند افزون‌تر شد«و عظمت قریش فی العرب و سموا آل الله .
1-بحار الانوار ، ج 44 ص 11 و 184 .
2-همان ، ج 15 ص 258 .
فرهنگ عاشورا - جواد محدثی

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که:«اگر زائر امام حسین (ع) بداند که با زیارت عارفانه و هدف‌دار حسین (ع) چه نسیم شادمانی بر قلب‌های مصفّای پیامبر و علی و فاطمه و حسن و امامان نور و شهیدان خاندان پیامبر می‌وزد و چه ثمره پرارزشی از دعای آنان به او بازمی‌گردد و چه پاداش پرارزشی در دنیا و آخرت برای او خواهد بود، دوست می‌داشت که نه تنها حسین را زیارت‌کند، بلکه همیشه کنار قبر شریف او برای زیارت منزل گزیند.»و باز فرمودند: «پاداش زیارت عارفانه حسین، با پاداش حج پذیرفته شده با پیامبر برابری می‌کند.»همه پیامبران خدا شهادتگاه حسین (ع) را پیش از شهادت و دفن پیکر مطهرش زیارت کرده‌اند.در روایت است: «تمامی پیامبران کربلا را زیارت نموده و یا بدان جا سیر داده شده‌اند»همان گونه که پیامبر گرامی اسلام فرموده‌اند: مرا به نقطه‌ای سیر دادند که نامش کربلا بود.در زیارت آن گرامی است که او را: وارث پیام‌آوران بزرگ خدا می‌خوانیم و نام برخی از پیامبران را که حسین وارث آن‌ها است، به صراحت می‌بریم.شرایط و ویژگی‌های او با برخی دیگر از پیامبران همچون یحیی و ایوب بهگونه‌ای است که می‌توان به جای نام حسین، نام آنان را خواند؛ برای نمونه:در درود بر ایوب شکیبا و یحیی مظلوم، می‌توان حسین را قصد کرد چرا که شکیبایی او در برابر آن آزمایش بزرگ تاریخی و نیز مظلومیت شهادت مندانه او در برابر بارگاه ظلم اموی نه تنها کمتر از شکیبایی ایوب پیامبر و یحیی نبود، بلکه بسیار با شکوه‌تر بود.و هم چنین خداوند در میان جهانیان به نوح درود فرستاد که: «سلام‌ٌ عَلی نوح‌ٍ فی‌ِ العالمین»؛ چرا که نجات مردم از طوفان به خاطر او بود.به حسین نیز درود باد که نجات همه بشریت از آتش دوزخ به برکت وجود اوست.در زیارت حسین (ع) می‌خوانیم:«السّلام عَلی یعقوب الذی ردّ الله الیه بصرِه‌ِ برحمَتِه‌ِ»سلام بر یعقوب پیامبر که خداوند به رحمت خویش نور دیدگانش را به او بازگردانید.در این درود و سلام می‌توانی یعقوب پیامبر را نیت کنی که پدر دوازده پسر بود و هنگامی که آنان را فرا خواند در کمال صحت و سلامت در برابرش ایستادند و گفتند: پدرجان «یکی از ما را گرگ خورده است»و از این رخداد و خبر دردناک کمرش خم و نور چشمانش را از دست داد. و نیز می‌توانی یعقوب کربلا، حسین را قصد کنی که پدر پسری بود که ندایش را از شهادتگاه شنید.«پدرجان آخرین سلام مرا پذیرا باش که اینک لحظات جدایی است»می‌توانی یعقوب پیامبر را نیت کنی که پیراهن آلوده به خون فرزندش را که ـ سالم بود ـ نگریست و گفت: «گویا گرگ پرمهری بوده که پسرم را خورده و پیراهن او را پاره نکرده است.»یا یعقوب‌ِ کربلا را نیت کنی که فرزندقهرمانش را با پیکری به خون آغشته نگریست که نه جایی از بدن سالم بود و نه پیراهن.
زندگی و شخصیت امام حسین ( علیه السلام ) - هادی نگارش