تفكر و اندیشه:امیر المؤمنین ع: هر كس زیاد تفكر كرد عاقبت به خیر می‌شود. ‌
تقدم اندیشه بر عمل: امیر المؤمنین ع هر گاه تفكركردن را بر همه كارهایت مقدم كردی، عاقبت كارهای تو نیكو خواهد شد.‌
توبه: بازگشت از گناهان و جبران اعمال زشت گذشته توفیقی الهی است كه سبب غرق نشدن فرد در منجلاب گناه، و در نتیجه عاقبت به خیری می‌شود. رسول خدا ص: همانا از نیك بختی آدمی است كه عمرش دراز گردد و خدا به او توفیق توبه دهد.‌

ارزش عاقبت نیك
امیر المؤمنین ع: كار مورد كراهتی كه عاقبتش ستایش شود بهتر از كار دوست داشتنی است كه عاقبت آن مورد مذمت است.‌

از جمله القاب امام عصر ارواحنافداه “ربیع الأنام ” بهار مردمان و “نَضرة الأیّام” ( سرسبزی دوران ) است.

در خانواده مهدوی زندگی مثل فصل بهار سرشار از طروات و شادابی و شور و نشاط است.

خانواده مهدوی، با الهام از حضور بهاری امام عصر ارواحنافداه همواره در مسیر رشد، شکوفایی، تکامل و تکاپو قدم برمی دارد و از هر گونه رکود، تنبلی و توقف به دور است.

نقش اول خانواده مهدوی را همیشه مادر خانواده دارد.

کتاب آسمانی هم برای زن و مرد مؤمن، زن را الگو قرار داده است.

حتما این روایت زیبا را شنیده اید که امام عصر ارواحنافداه می فرماید:
فی ابنه رسول الله لی اسوه حسنه؛ دختر رسول خدا ( حضرت فاطمه زهرا سلام الله) برای من الگوی نیکویی است.

این روایت برای ما حق مطلب را ادا می کند که جایگاه و نقش سازنده( زن= مادر) در خانواده مهدوی کجاست
و رسالت مادر مهدوی تا چه اندازه بزرگ و گسترده است.

بنیان گذار جمهوری اسلامی رهبرکبیر انقلاب امام خمینی قدس سره در این رابطه می فرمایند: از دامن زن مرد به معراج می رود.

هدف تربیت نسل منتظر است. این هدف از دیرباز و در طول تاریخ از مادر مهدوی انتظار می رود.

ساده بگویم اگر می خواهیم نسلی مهدی باورو مهدی یاور داشته باشیم می بایست در اولین گام مادری مهدوی داشته باشیم.

 توجه به كودك

گروهي از كودكان مشغول بازي بودند. ناگهان با ديدن پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ كه به مسجد ميرفت، دست از بازي كشيدند و به سوي حضرت دويدند و اطرافش را گرفتند. آنها ديده بودند پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ حسن ـ عليه السّلام ـ وحسين ـ عليه السّلام ـ را به دوش خود مي گيرد و با آنها بازي مي كند. به اين اميد، هر يك دامن پيامبر را گرفته، مي گفتند: «شتر من باش» .

پيامبر مي‌خواست هر چه زودتر خود را براي نماز جماعت به مسجد برساند، اما دوست نداشت دل پاك كودكان را برنجاند. بلال در جستجوي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ از مسجد بيرون آمد، وقتي جريان را فهميد خواست بچه‌ها را تنبيه كند تا پيامبر را رها كنند. آن حضرت وقتي متوجه منظور بلال شد، به او فرمود: «تنگ شدن وقت نماز براي من از اين كه بخواهم بچه‌ها را برنجانم بهتر است. »

پيامبر از بلال خواست برود و از منزل چيزي براي كودكان بياورد. بلال رفت و با هشت دانه گردو برگشت. پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ گردوها را بين بچه ها تقسيم كرد و آنها راضي و خوشحال به بازي خودشان مشغول شدند.[1]

✍ بيان ✍

توجه به نياز و خواسته‌هاي كودك از اصول اوليه تربيت است. آسانترين و پسنديده‌ترين راه، راضي كردن كودكان و همان روش متواضعانه پيامبر است كه علاوه بر تآمين نياز كودك، به آنها نوعي شخصيت مي‌بخشد.
——————
[1] . نفايس الاخبار، ص 286.

گویند روزی شخصی تخم عقابی پیدا کرد و آن را در لانه ی مرغی گذاشت. عقاب با بقیه ی جوجه ها از تخم بیرون آمد و با آن‌ها بزرگ شد. در تمام زندگیش، او همان کارهایی را انجام داد که مرغ ها می کردند؛ برای پیدا کردن کرم ها و حشرات زمین را می کند و قدقد می کرد و گاهی با دست و پا زدن بسیار، کمی در هوا پرواز می‌کرد.
سال ها گذشت و عقاب خیلی پیر شد، روزی پرنده ی باعظمتی را بالای سرش بر فراز آسمان ابری دید. او با شکوه تمام، با یک حرکت جزئی بالهای طلاییش برخلاف جریان شدید باد پرواز می کرد.
عقاب پیر بهت زده نگاهش کرد و پرسید: این کیست؟ همسایه اش پاسخ داد: این یک عقاب است؛ سلطان پرندگان، او متعلق به آسمان است و ما زمینی هستیم. عقاب مثل یک مرغ زندگی کرد و مثل یک مرغ مرد. زیرا فکر می کرد یک مرغ است.

این ما هستیم که زندگی خودمان را میسازیم. نگذارید محیط اطرف شما را دچار تغییرات اساسی کند. وقتي باران مي بارد همه ی پرندگان به سوي پناهگاه پرواز مي كنند؛ به جز عقاب كه براي دور شدن از باران در بالاي ابرها به پرواز در مي آيد.

مشكلات براي همه وجود دارد؛ اما طرز برخورد با آن است ﻛﻪ باعث تفاوت مي گردد. ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻋﻘﺎﺏ بلند پرواز باش.

حجةالاسلام الاسلام‌والمسلمین میرباقری:

 مواظب باشيد سَحَرتان را از دست ندهيد.

 اگر کسی می‌خواهد اهل دعا بشود يکی از شرايطش اين است که سعی کند اهل سحر و اهل خلوت با خدای متعال باشد و به هر قيمتی برنامه‌ريزی کند که اين سحر و گنج الهی را دريابد.

 اگر کسی سحر خوابيد، هر کاری هم در روز کند جبران سحر نمی ‌شود؛ نه اينکه اگر کسی سحر خوابش برد بلند نشود و استغفار نکند! بلکه اگر در سحر خوابش برد بلند شود و زود استغفار کند.

 يک آقایی می‌گفت من نماز صبحم قضا شد، در همان بسترم که خوابيده بودم مرحوم آيت الله بهجت به من گفتند که بلند شو قرآن بخوان؛ عنايت کرديد! اين‌طور نيست که آدم اگر سحر را از دست داد پس بين الطلوعين را نيز از دست بدهد! يا العياذ بالله اگر بين‌الطلوعين خواب ماند، دم آفتاب هم بلند نشود نماز بخواند. ضرر را از هر کجا بگيريد نفع است.

ولی بدانيد هيچ‌چيز جای سحر را نمی گيرد. سحر موضوعيت دارد.