اے يوسف زهرا،
سفرت كے بہ سر آيد

بادست تو كے،
نخل عدالت بہ سرآيد

از پيك صبا،
كے شنوم آمدنت را

كے بانگ،
اناالمهديت ازكعبہ برآيد

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می رو که با دلدار پیوندی.

خویشاوندان، ارتباط خونی با هم دارند. شاخ و برگ های یک درختند و گل های یک بوستان. پس، ارتباطشان هم طبیعی است و قطع رابطه و رفت و آمد میان اقوام، عارضه ای ثانوی و یک بیماری اجتماعی و «آفت خانوادگی» به حساب می آید و اگر بی دلیل باشد، زشت و نارواست. اگر دلیلی هم داشته باشد، قابل رفع و شایسته تجدید رابطه است.

حضرت علی علیه السلام می فرماید:
«صلة الرحم توجب المحبة؛ پیوند با خویشاوندان (صله رحم) محبت می آورد.» [1]

روشن است که قطع این رابطه هم، سردی و کدورت و جدایی دل ها را در پی دارد. در احادیث، از صله رحم به عنوان «محبوب کننده انسان میان بستگان» یاد شده است: «صلة الرحم… محبتة فی الاهل.» [2]

سفارش اکید دین، بر این است که حتی با آنان که با شما بریده و قطع رابطه کرده اند، صله رحم و تجدید رابطه کنید (صل من قطعک) که این، نوعی ایثار و گذشت فوق العاده می طلبد.

1. غررالحکم
2. اصول کافی، ج 2، ص 151

 یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَکمْ عِندَ کلِّ مَسْجِدٍ وَکلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَایحِبُّ الْمُسْرِفِینَ

ای فرزندان آدم! زیور [های ] تان را در هر مسجدی برگیرید؛ وبخورید و بیاشامید، و [لی ] زیاده روی نکنید که او اسرافکاران را دوست نمی دارد. (سوره اعراف، آیه 31)

 نکته ها و اشاره ها

1.روش قرآن آن است که هر جا مردم را به استفاده از مواهب طبیعی و نعمت های الهی فرا می خواند، فوراً راه سوء استفاده و زیاده روی را سد و به اعتدال سفارش می کند؛ بیش از بیست آیه از قرآن کریم، به اسراف و زیاده روی اشاره و آن را نکوهش کرده است.
خوردن برای زیستن و ذکر کردن است تو معتقد که زیستن از بهر خوردن است
(سعدی)
2.ممنوعیت اسراف یک دستور مهم بهداشتی اسلام است؛ چرا که از نظر علم پزشکی، سرچشمه ی بسیاری از بیماری ها، پرخوری و باقی ماندن مواد اضافی در بدن است، که راه جلوگیری از آنها، اعتدال در غذا خوردن و جلوگیری از زیاده روی است.

 آموزه ها و پیام ها

1.از نعمت های الهی استفاده کنید و تغذیه ی معتدل داشته باشید.
2.با اسراف در تغذیه از حد تجاوز نکنید (و به خود زیان نرسانید).

منبع: تفسیر قرآن مهر، جلد هفتم، صفحه 78

امیرمؤمنان علی(علیه السلام) می فرماید:
إِنَّما هُوَ عِیْدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللهُ صِیامَهُ وَشَکَرَ قِیامَهُ وَکُلُّ یَوْم لا یُعْصَی اللهُ فیهِ فَهُوَ عَیْدٌ(1)
ترجمه
این روز (روز عید فطر) عید کسانی است که روزه های آنها مقبول و عبادت آنها مورد قبول پروردگار واقع شده است; و هر روز که در آن گناه نکنی روز عید است.

شرح کوتاه
جشن و شادمانی به دنبال یک ماه روزه ماه مبارک رمضان، در حقیقت جشن پیروزی بر هوای نفس، و جشن اطاعت فرمان خداست. بنابراین چنین روزی تنها عید کسانی است که در انجام این فریضه بزرگ الهی و درک فلسفه نهایی آن پیروز شده اند، ولی برای روسیاهانی که پاس احترام این ماه با عظمت و برنامه تعلیم و تربیت آن را نگاه نداشتند چیزی جز روز عزا و شرمساری نیست.

1. نهج البلاغه کلمات قصار حکمت 428.
یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی