صدها سال است که جامعه بشری از فیض ظهور حجّت خدا محروم گردیده و امت اسلامی از درک محضر رهبری آسمانی و پیشوایی معصوم، بی بهره مانده است. به راستی وجود او در غیبت و زندگی او در پنهانی و دور از دسترس همگان چه آثاری برای جهان و جهانیان دارد؟ آیا نمی شد در نزدیکی‌های دوران ظهور متولد شود و شاهد روزگار سخت غیبت خویش از شیعیان نباشد؟ 

این سؤال و مانند آن از نبود شناخت نسبت به جایگاه امام و حجّت الهی سرچشمه می‌گیرد. 

به راستی جایگاه امام در مجموعه هستی چگونه است؟ آیا همه آثار وجودی او به آشکار بودن او وابسته است؟ آیا او تنها برای رهبری و پیشوایی مردمان است یا وجود او برای همه موجودات دارای اثر و برکت است؟

امام محور هستی 

از نظر شیعه و براساس تعالیم دینی، امام، واسطه فیض رسانی پروردگار به همه پدیده‌های جهان آفرینش است. او در نظام هستی محور و مدار است و بی وجود او عالم و آدم، جن و ملک و حیوان و جمادی نمی ماند. 

از امام صادق علیه السلام سؤال شد آیا زمین بدون امام باقی می‌ماند؟ حضرت فرمود: 

«اگر زمین بدون امام بماند هر آینه اهل خود را فرو می‌برد. »

اینکه او در رساندن پیام‌های خدا به مردم و راهنمایی آنها به سوی کمال انسانی، واسطه است و هر فیض و لطفی در این بخش به سبب وجود او به همگان می‌رسد، امری روشن و بدیهی است. زیرا از ابتدا خداوند متعال از طریق پیامبران و سپس جانشینان آنها قافله بشری را هدایت کرده است.

 ولی از کلمات معصومین علیهم السلام استفاده می‌شود که وجود امامان در گستره عالم به عنوان واسطه ای برای رسیدن هر نعمت و فیضی از ناحیه پروردگار به هر موجود کوچک و بزرگی است. به بیان آشکارتر همه موجودات، آنچه از فیوضات و عطایای الهی دریافت می‌کنند از کانال امام می‌گیرند. هم اصل وجودشان به واسطه امام است و هم نعمت‌ها و بهره‌های دیگری که در طول حیات خود دارا هستند. 

در فرازی از زیارت جامعه کبیره که یک دوره امام شناسی است اینگونه آمده است: 

«بِکُمْ فَتَحَ اللّهُ وَبِکُمْ یخْتِمْ وَبِکُمْ ینَزِّلُ الغَیثَ وَبِکُمْ یمسِکُ السَّماءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الاَرضِ اِلاّ بِاِذنِهِ ؛ 

ای امامان بزرگ[ خداوند به سبب شما ]عالم را [آغاز کرد و به سبب شما ]نیز آن را[ پایان می‌دهد و به ]سبب وجود[ شما باران را فرو می‌فرستد و به ]برکت وجود [شما آسمان را نگهداشته است از اینکه بر زمین فرود آید، جز به اراده او».

بنابراین آثار وجودی امام تنها به ظهور و آشکاری او خلاصه نمی شود بلکه وجود او در عالم حتّی در غیبت و نهان زیستی سرچشمه حیات همه موجودات و مخلوقات الهی است و خدا خود اینگونه خواسته است که او که موجود برتر و کاملتر است واسطه دریافت و رساندن فیوضات و داده‌های الهی به سایر پدیده‌ها باشد و در این عرصه فرقی بین غیبت و ظهور او نیست. آری همگان از آثار وجود امام بهره می‌گیرند و غیبت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در این جهت خللی ایجاد نمی کند. جالب اینکه وقتی از امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف درباره نحوه بهره مندی از آن حضرت در دوره غیبت، سؤال می‌شود می‌فرماید: 

«وَاَمّا وَجهُ الاِنتِفاعِ بی فی غَیبَتی فَکَا الاِنتِفاع بِالشَّمسِ اِذا غَیبَتْها عَنِ الاَبصارِ السَّحابُ  ؛ 

بهره مندی از من در روزگار غیبتم، مانند سود بردن از خورشید است آن گاه که به وسیله ابرها از چشم‌ها پوشیده است. »

ادامه »

 خدا در قرآن خطاب به پیامبرش(در حقیقت به ما) می‌فرماید:

 «لا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلى‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِلْمُؤْمِنين‏[حجر/88] تو به اين متاع ناقابل دنيوى كه به طايفه‏ اى از مردم كافر داديم البته چشم مدوز و بر اينان اندوه مخور و اهل ايمان را زير پر و بال خود گير.»

پیام این آیه برای جامعه ما، مخصوصاً برای کاندیداهای محترم ریاست جمهوری این است که، انسان و جامعه مسلمان، در وهله اول، همتش را صرف تکیه بر داشته های خود(مؤمنین) می‌کند؛ و بر رابطه با کشورهای (هر چند ثروتمند) دیگر تأکید ندارد.

زیرا رابطه با آنها مشکل چندانی را از جامعه حل نخواهد کرد، و چه بسا از این طریق، دشمنان به دنبال گرفتن نقطه ضعف از جامعه اسلامی بگردند؛ چنانکه در بحث برجام نیز چنین شد.

 خداوند متعال انسان را به‌گونه‌ای آفرید که قدرت انتخاب داشته باشد و بتواند مسیر زندگی خود و جامعه را انتخاب کند.

 یکی از این انتخاب‌ها؛ انتخابات ریاست جمهوری است که به برکت جمهوری اسلامی هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود.

 فردی را که مردم می‌خواهند انتخاب کنند باید دارای «حسن سابقه و امانت» باشد تا مردم بتوانند با اعتماد به آن فرد امور اجرایی کشور را به او بسپارند.

با نگاهی به تاریخ اسلام متوجه می‌شویم که انتخاب افراد ناشایست که از حسن سابقه و امانت‌داری برخوردار نبودند، خسارات زیادی را برای مسلمانان به دنبال داشته است.

ابوموسی اشعری یکی از این افراد می‌باشد. او که به در خواست مردم کوفه، از جانب امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) حاکم این شهر بود در جریان فتنه جمل نه تنها امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) را یاری نکرد، بلکه مردم را هم به خیانت تشویق نمود و سرانجام توسط حضرت عزل شد.

تاریخ طبری، ج4 ص489-488

 اما در ماجرای حکمیت همین چهره خائن توسط برخی از منافقان و افراد سست ایمان به عنوان نماینده به حضرت تحمیل شد. وی در این مورد هم امانتداری نکرد با خیانت به امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) و مردم عراق زمینه را برای سوءاستفاده معاویه فراهم کرد.

 تاریخ یعقوبی،ج2، ص189

منبع:پایگاه جامع تبلیغ

یک دوره‌ی کتاب هشت جلدی را در اتوبوس خواندم!

 رهبر معظم انقلاب:

چقدر کتاب ها را در همین نیم ساعت ها میشود خواند! بنده دوره‌های بیست جلدی و بیست و چند جلدی کتاب را در همین فاصله‌های ده دقیقه، بیست دقیقه و یک ربع ساعته خوانده‌ام. پشت این کتاب ها را هم یادداشت میکنم که معلوم باشد.

 من یک دوره‌ی کتاب هشت جلدی را در سال های دور، وقتی به تهران می آمدم و در اتوبوس زیاد معطل میشدم، خواندم.

۱۳۷۲/۰۲/۲۱

با سلام ای آقا…
روز میلاد شما نزدیک است…
عرض تبریک آقا…
و کمی بیتابی…
کوچه ها منتظرند…
دشت ها حوصله ی سبزه ندارند دگر…
پس چرا دیر آقا؟!…
اندکی تند قدم بردارید…