​استاد شهید مطهری(ره):

در خطبه ۱۵۰ اشاره‌ای به مهدی موعود (عجّل اللَّه فرجه الشریف) دارد و در آخر سخن، گروهی را در آخرالزمان یاد می‌کند که شجاعت و حکمت و عبادت توأماً در آنان گرد آمده است. می‌فرماید:

ثُمَّ لَیشْحَذَنَّ فیها قَوْمٌ شَحْذَ الْقَینِ النَّصْلَ، تُجْلی‌ بِالتَّنْزیلِ ابْصارُهُمْ وَیرْمی‌ بِالتَّفْسیرِ فی مَسامِعِهِمْ وَ یغْبَقونَ کأْسَ الْحِکمَةِ بَعْدَ الصَّبوحِ‌.

سپس گروهی صیقل داده می‌شوند و مانند پیکان در دست آهنگر تیز و برّان می‌گردند، به وسیله قرآن پرده از دیده‌هایشان برداشته می‌شود و تفسیر و توضیح معانی قرآن در گوش‌های آنان القا می‌گردد، جامه‌ای پیاپی حکمت و معرفت را هر صبح و شام می‌نوشند و سرخوش باده معرفت می‌گردند.

سیری در نهج‌البلاغه ص۱۰۶

مهدی برای ما اندیشه‌ای نیست که ولادتش را انتظار کشیم یا پیش‌بینی‌ای نیست که به تحقق مصداقش چشم بدوزیم؛

بلکه واقعیتی است پابرجا که منتظریم فعالیتش را آغاز کند؛
انسانی است معین که با گوشت و خونش میان ما زیست می‌کند و او را می‌بینیم و او نیز ما را می‌بیند و با آروزها و دردهای ما به‌سر می‌برد و در اندوه و شادی ما مشارکت می‌ورزد
و شاهد همه عذاب‌های دردکشیدگان و رنج‌های رنج‌دیدگان و ستم‌های ستمگران بر روی زمین است.
داغ همه این‌ها از نزدیک یا دور بر دل او می‌نشیند و شوق‌مندانه در انتظار لحظه‌ای است که مجال یابد تا دستش را به‌سوی هر ستم‌دیده و حرمان‌کشیده و رنج‌برده واگشاید و ریشه ستمگران را براندازد.

📘پژوهشی درباره امام مهدی| ص٣١

#شهید_صدر (ره)

​ پیامبراکرم صلی الله علیه و آله که در روایت فریقین آمده است دقیقاً مدّنظر داشته باشید که حضرت فرموده اند: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ مِیتَةَ الْجاهِلِیَّة» [۱] یعنی؛ هر کس بمیرد و امام زمانِ خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. در واقع معنی حدیث این است که اگر قرآن بخوانی و روزه بگیری، ولی امام زمان خود را نشناسی، هنوز با عقاید اسلامی زندگی نکرده ای و لذا بت پرست هستی و اگر بمیری بت پرست مرده ای، زیرا مرگ جاهلیت یعنی مرگ بُت پرستانه.

———-

[۱]: «مسند»، احمد حنبل، ج۴، ص۹۶.

​ابراز محبت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف جلوه های بسیاری دارد که در این جا به ذکر دو مورد می پردازیم.

الف) بلند شدن به هنگام شنیدن نام حضرت

یکی از جلوه های محبت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف این است که وقتی منتظران حضرت، نام زیبای ایشان را می شنوند، قیام کرده و محبت خود را به ایشان ابراز می کنند.

برخاستن به هنگام شنیدن نام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، به معنای اعلام محبت و آمادگی برای یاری آن حضرت است. هرچند شهدا با پا نهادن در میدان های رزم، آمادگی خود را برای یاری امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ثابت کرده بودند، اما هنگام شنیدن نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز بلند می شدند و ارادت خود را به ایشان نشان می دادند.

ب) اندوهگین بودن

همان گونه که برای دوستان و آشنایان ما گرفتاری و مصیبتی به وجود بیاید، متأثر و اندوهگین می شویم، عاشقان و منتظران امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز همواره به دلیل غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، اندوهگین هستند.

از امام حسن عسکری علیه السلامروایت شده است:

وَ لَایَزَالُ شِیعَتُنَا فِی حُزْنٍ حَتَّی یَظْهَرَ وَلَدِیَ الَّذِی بَشَّرَ بِهِ النَّبِیّ صلی الله علیه و آله و سلم أَنَّهُ یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً، کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً؛(1) شیعیان ما در یک اندوه دائم به سر می برند تا فرزندم، که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نوید ظهورش را داده است، ظاهر شود؛ او که جهان را پر از عدل و داد می کند، بعد از آن که پر از ظلم و ستم شده باشد.

امام رضا علیه السلام در این باره می فرمایند: … یَبْکِی عَلَیْهِ أَهْلُ السَّمَاءِ وَ أَهْلُ الْأَرْضِ وَ کَمْ مِنْ حَرَّی مُؤْمِنَه وَ کَمْ مُؤْمِنٍ مُتَأَسِّفٍ حَیْرَانَ حَزِینٍ عِنْدَ فِقْدَانِ الْمَاءِ الْمَعِین؛(2) [پنهان بودن او چنان سنگین است که] ساکنان آسمانها و نیز اهل زمین بر او و از فراق او گریه می کنند و چه بسیار افراد با ایمان که در این زمان در آتش هجران می سوزند و به آب گوارا (ماء معین) دست نمی یابند

به تک تک ثانیه های نبودنت قسم  دارند ضرر می کنند مردم دنیا بدون تو!