زنان با حجاب خود مانع از مزاحمت افراد مریض می شوند.
منظور از آیه 59 سوره احزاب، حفظ عفت و پاکدامنی زنان است/ زنان با حجاب خود مانع از مزاحمت افراد مریض می شوند.
حجت الاسلام والمسلمین مهاجر میلانی، عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده، به ارائه مقاله و نظریه خود در رابطه با آیه شریفه 59 سوره احزاب پرداخته و سپس آیت الله اشکوری دام عزه، مدرس عالی حوزه علمیه قم این نظریه را مورد نقد و بررسی قرار دادند.
شش دیدگاه مهم در رابطه با آیه 59 سوره احزاب وجود دارد
حجت الاسلام و المسلمین مهاجر میلانی با بیان اینکه 6 دیدگاه مهم در رابطه با این آیه شریفه وجود دارد، خاطرنشان کرد: یک دیدگاه که منسوب به آیت الله بروجردی و زمخشری است، بر لزوم ستر صورت زنان دلالت دارد و در دیدگاه دیگری از ابن عباس، جلباب چیزی مانند خمار است و این آیه لزوم پوشاندن سر و پیشانی را مورد توجه قرار داده و نیازی به پوشش همه صورت نیست.
ایشان در ادامه افزودند: دیدگاه سوم متعلق به آیت الله زنجانی است که ایشان معتقدند در صورت وجود اذیت و آزار اجتماعی، پوشاندن صورت لازم است و در غیر این صورت اینگونه نیست؛ دیدگاه چهارم نیز از سوی آیت الله طباطبایی و طبرسی مطرح شده که در آن لزوم ستر سینه و گردن عنوان شده است.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده دیدگاه پنجم را منسوب به شهید مطهری و آیت الله فاضل لنکرانی دانسته و گفتند: این بزرگواران معتقدند که زنان باید عفت خود را حفظ نمایند و لباس و رفتار آنها به گونه ای باشد که قلوب مریض را به سمت خود متوجه نسازند، دیدگاه ششم از محقق داماد نیز بیان می کند که آیه شریفه، از جمله آیات ارشادی است و الزامی ندارد و اگر زنان می خواهند مورد اذیت قرار نگیرند می توانند حجاب داشته باشند.
حجت الاسلام و المسلمین مهاجر میلانی با بیان اینکه در برخی منابع اهل سنت، مفسران اولیه شأن نزولی در مورد این آیه شریفه مطرح کرده اند مبنی بر اینکه زنان آزاده برای تفاوت با کنیزان باید جلباب بر سر داشته باشند تا مورد اذیت واقع نشوند، گفتند: این شأن نزول که در میان مفسران اولیه مطرح شده است، از لحاظ سندی مشکل داشته و به لحاظ عقل فطری و روح آموزه های دینی نیز قابل اثبات نیست، ضمن اینکه در تمامی روایات شیعی شأن نزولی برای این آیه شریفه وجود ندارد.
تفسیر واژه «ادنا» و جهت گیری آیه، دو علت عمده در اختلاف تفاسیر آیه 59 سوره احزاب
ایشان علل و اسباب اختلاف در این شش دیدگاه را عمدتا متوجه تفسیر دو واژه «ادناء» و «علیهن» عنوان کرده و گفتند: لغت شناسان قدیمی تر توضیح شفافی از این دو واژه ارایه نکرده اند؛ ادناء اگر مقرون به حرف اِلی باشد فقط به معنای نزدیک کردن است، اما اگر با حرف جر عَلَیَّ استفاده شود، فهم و معنای روشنی از آن ارایه نشده است.
حجت الاسلام مهاجر میلانی در ادامه افزودند: تحقیق میدانی گسترده ای که در این رابطه انجام داده ایم به ویژه در منابع قدیمی و نزدیک به عصر جاهلیت و حدود ده قطعه اشعار فصیح، تقریبا روشن است که واژه «ادنا» با «علی» به معنای پوشش است.
ایشان با بیان اینکه یک علت اختلاف دیگر در دیدگاه علما و فقها در تفسیر این آیه شریفه، جهت گیری آیه و این مساله که آیا هدف از نزول آیه پوششی یا غیرپوششی است، خاطرنشان کردند: برخی معتقدند که حجاب مطرح شده در این آیه مخفی کردن یک شیء پوشیده شده است و برخی اعتقاد دارند که این نوع حجاب، یک نوع نشانه گذاری و تمایز میان شیء نمادین از شیء بی نشان است.
ایشان دیدگاه آیت الله زنجانی در رابطه با جلباب را مورد توجه قرار داده و گفتند: ایشان معتقدند که جلباب به طور متعارف روی سر زنان بوده و هنگامی که دستور برای آویزان کردن جزیی از جلباب برای پوشاندن نازل شده است، قطعا ستر صورت منظور است؛ اما لزوما نمی توان این معنا را از آیه شریفه استخراج کرد، زیرا معنای واژه «ارخاء» تا بالای ابرو نیز دلالت می کند و از سوی دیگر مشخص نیست که آیا جلباب حتما روی سر زنان بوده است یا خیر.
منظور از آیه 59 سوره احزاب، حفظ عفت و پاکدامنی زنان است
حجت الاسلام و المسلمین مهاجر میلانی با بیان اینکه به قرینه ذیل آیه شریفه، آیه در مقام حجاب پوششی نیست و منظور حفظ عفت و پاکدامنی است، تصریح کرد: اگر منظور از حجاب اخفاء شیء پوشیده شده باشد، وسیله پوشش مطرح نیست، اما اگر پوشش نشانه تمایز باشد، می تواند نوع پوشش نیز مطرح باشد که در این آیه از قرآن، جلباب مطرح شده است؛ همچنین نمی توانیم بگوییم آیه فقط ارشادی است و الزامی ندارد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات زن و خانواده در ادامه افزودند: در رابطه با آیه حجاب سوره نور و آیه حجاب سوره احزاب، آنچه حکم پوشش را صراحتا بیان می کند، آیه شریفه سوره نور است و بر اساس فتوای مشهور فقها، زن نباید از لباسی که تنگ است و یا حامل پیام خاصی است، استفاده کند حتی اگر تمامی بدن او را بپوشاند.
ایشان در پایان با بیان اینکه چون اندازه و محدوده خاصی برای جلباب مطرح نشده است، هر کس در محیط خود آنچه را مشاهده کرده به عنوان جلباب برشمرده است، خاطرنشان کردند: آیه شریفه سوره احزاب می گوید علاوه بر اینکه زن باید خود را بپوشاند، باید از حجاب جلباب گونه ای هم استفاده کند که مصداق امروزی آن پارچه ای است که زنان و مردان افغانی و پاکستانی آن را روی دوش خود می اندازند و در جامعه ما نیز می توان مانتویی که تنگ نباشد را از معنای جلباب به دست بیاوریم.
...
زنان با حجاب خود مانع از مزاحمت افراد مریض می شوند
در ادامه این کرسی ترویجی آیت الله اشکوری (دام عزه) نیز با بیان اینکه در رابطه با شأن نزول آیه سوره احزاب، مجهول بودن یا ضعف سند یک روایت، دلیل کذب روایت و عدم صدور آن نیست، خاطرنشان کردند: خود این آیه موید شأن نزول آن است، زیرا برخی زنان که شب هنگام برای حضور در مسجد یا خواسته دیگری از منزل خارج می شدند، مورد اذیت و آزار قرار می گرفتند.
آیت الله اشکوری (دام عزه) همچنین تصریح کردند: منظور از این آیه شریفه، شناسایی زنان آزاده یا کنیزان نیستند، بلکه منظور از جلباب، شناسایی زنان مومنه از غیرمومنه است، در عین حال که کنیزان نیز ملزم به رعایت حجاب نبوده اند.
ایشان در ادامه افزودند: هدف از نزول این آیه شریفه می تواند هم به جهت پوشش باشد و هم به جهت نشانه ای برای تمایز و ما نباید این دو را حتما از هم جدا بدانیم تا یکی از آنها برای ما به اثبات برسد.
مدرس عالی حوزه علمیه قم، استشهاد به اشعار عرب را نیز با توجه به اینکه شاعران گاها از کنایه و مجاز استفاده می کنند، در شناخت و تفسیر برخی واژه ها و آیات شریفه نادرست عنوان کرد و گفتند: منظور قرآن از ستر با جلباب در این آیه، با هدف تمایز با با کنیزان نیست، بلکه این پوشش به افراد مریض بفهماند که اینها کسانی نیستند که به راحتی آنها را با حرف و سخنی مورد آزار قرار داده و مزاحمت ایجاد کنند.
شایان ذکر است، در پایان این کرسی ترویجی، جمعی از پژوهشگران و صاحبنظران پرسش هایی را در خصوص این مقاله و حجاب عمومی بانوان مطرح کردند که از سوی آیت الله اشکوری(دام عزه) و حجت الاسلام و المسلمین مهاجر میلانی پاسخ داده شد.
منبع: روابط عمومي مرکز تحقيقات زن و خانواده
فرم در حال بارگذاری ...
زن مربی جامعه است.
امام خمینی ره:
به اسم اینکه زن را میخواهند آزاد کنند ظلم کردند به زن، ظلمها کردند به زن؛
زن را از آن مقام شرافت و عزت که داشت پایین کشیدند.
زن را از آن مقام معنویت که داشت شیء کردند به اسم آزادی آزاد زنان و آزاد مردان.
آزادی را از زن و مرد سلب کردند. زنها و جوانان ما را فاسد الاخلاق کردند.
شاه برای زن این خاصیت را قائل بود که شاه میگفت زن باید «فریبا» باشد!
البته با آن نظر حیوانی که او داشت؛ با آن نظر جسمانی، مادی، حیوانیِ پست که او داشت، زن را نظر میکرد. باید «فریبا» باشد!
از مقام انسانیت، زن را فرو کشید به مرتبه یک حیوان؛ به اسم اینکه برای زن میخواهد مقام درست کند زن را از مقام خودش پایین آورد. زن را مثل یک عروسک درست کرد؛ در صورتی که زن انسان است؛ آن هم یک انسان بزرگ. زن مربی جامعه است.
۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۸
فرم در حال بارگذاری ...
#پرسش- و- پاسخ- مهدوی
بهره مندی از امام غائب در زمان غیبت چگونه است؟ آیا امکان ارتباط معنوی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف وجود دارد؟
منافع امام عجل الله تعالی فرجه الشریف به منافع مادی و درک حضور جسمانی امام منحصر نیست؛ برای کسانی که شیفته امام هستند، راه ارتباط معنوی و روحی با امام باز است.
سیدبن طاووس در کشف المحجه به فرزند خود میفرماید:
برای کسانی که اهل باشند، درهای ارتباط با حضرت باز است.
امام، همچون خورشید تابناکی است که عالم ملک و ملکوت را به نور خود منور میکند و نزدیک ترین مردم به خدا است و بزرگ ترین معلم اولیا و سالکان الهی در راه رسیدن به کمالات الهی و انسانی است.
اگر انسان نفس خود را تزکیه کرده، با چنین حالی به حجت خدا توجه کند و به او عشق ورزیده، فانی در او شود، مورد هدایتهای خاصه ولی خدا قرار میگیرد و مدارج کمال را به سرعت طی میکند. امام صادق علیه السلام در روایتی به اصحاب خود میفرماید:
میان شما و امامتان هیچ حجابی نیست، هرگاه سخنی داشتید، به ما بگویید که به ما میرسد.
بنابراین راه برای کسی که بصیر باشد، کاملاً باز است.
فرم در حال بارگذاری ...
ابلاغ درود
زندگی مهدوی درسایه دعای عهد
بخش سوم: ابلاغ درود
سلام به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در این دعا از جهت کمیت، جهانی و از حیث کیفیت به اندازه عرش خداست. کیفیت سلام به امام در این دعا، بلندنظری منتظر را میرساند. انسان منتظر، بلندنظر است و اندیشه جهانی دارد و وقتی خواسته ای هم دارد، با نگاهی عمیق و طولانی، آن را مطرح میکند. برخی، امام را فقط برای رفع مشکلات خود طلب میکنند؛ اما منتظران واقعی، دغدغه جهانی دارند و هنگامی که مشکلی در غیر جغرافیای خود اتفاق میافتد، نگران میشوند.
دعای عهد به منتظران، افق جهانی میبخشد. در این بخش دعا میخوانیم:
… عن جمیع المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها… ؛ از طرف همه مردان و زنان باایمان در مشرقهای زمین و مغربهای آن…..
منتظران با قرائت این دعا در ابتدای صبح از طرف همه مؤمنان سراسر جهان، به امام خود سلام میدهند. این فراز از دعا نشان
می دهد که امام را تنها برای خود خواستن، غلط است. منتظر واقعی، دغدغه جهانی دارد و چنین انتظاری، انتظار مثبت و پویاست.
در این قسمت، از خداوند متعال درود و سلام برای امام زمان درخواست میکنیم که دوازده فراز دارد:
۱. اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الاِمامَ الْهادِیَ الْمَهْدِیَّ الْقائِمَ بِاَمْرِک؛
خدایا به مولای ما، آن امام راهنمای راه یافته و قیام کننده به فرمان تو [رحمت وسلام برسان].
اشخاص والا مرتبه و مشهور، دارای اسامی، القاب و کنیههای مختلف و واقعی هستند که هر یک، نمایان گر بعدی از ابعاد شخصیتی و وجودی آنان است؛ لذا وقتی در ادعیه و زیارات، اسما و القاب فراوان برای حضرت مهدی علیه السلام بیان شده است، درمی یابیم که ابعاد وجودی آن حضرت فراوان و دارای حقیقت است.
فرم در حال بارگذاری ...
زیبایی پوشش
یکی از امتیازات انسان، در مقایسه با موجودات دیگر، تهیه پوشش مناسب برای اندام خویش است. بر این اساس، لباس پوشیدن یکی از شؤون و ویژگی های انسان است. لباس، افزون بر حفظ انسان از سرما و گرما و برف و باران و یاری دادن وی در حفظ عفت و شرم، در آراستگی و زیبایی آدمی نیز نقشی مهم ایفا می کند و می توان آن را نشان دهنده گرایش اعتقادی فرد و تعلق وی به فرهنگی خاص دانست. قرآن کریم ضمن نعمت و هدیه خداوند خواندن لباس به کارکردهای مختلف آن اشاره می کند و می فرماید: «ای فرزندان آدم، برای شما لباسی فرو فرستادیم که اندام شما را می پوشاند و مایه زینت شما است و لباس تقوا بهتر است. این از آیات خداوند است. باشد که متذکر شده پند گیرید.» (اعراف/27)
در این راستا، پوشش اعضای جنسی به دلایل گوناگون از اهمیت بیش تری برخوردار است. برابر متقن ترین کتاب آسمانی، قرآن و دیگر کتب مقدس، تاریخ رویکرد آدمیان به پوشش از نخستین انسان ها یعنی حضرت آدم و حوا آغاز می شود. در قرآن کریم آمده است: «فلما ذاقا الشجرة بدت لهما سواتهما و طفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة؛ و آنگاه که آدم و حوا از آن درخت ممنوع چشیدند، پوشش خود را از دست دادند (عورتشان آشکار گردید) و به سرعت با برگ درختان بهشتی خود را پوشاندند.» (اعراف/22)
بر اساس پژوهش ها، از آغاز پیدایش انسان، هر یک از زن و مرد کوشیده است تا پوشش مناسب خود را تهیه کند. آدمی نخست با برگ درختان، سپس با پوست حیوانات و بعدها با دست بافت های خود، خویش را پوشاند. تمام کسانی که زندگی بشر و تحولات آن را ارزیابی کرده اند. بر این تلاش تاکید ورزیده اند؛ برای نمونه دکتر شیبانی در کتاب «تاریخ تمدن »، با اشاره به این که تمدن سومری ها از نخستین تمدن های بشری است، می نویسد: «نخستین دسته ای از نژاد انسان که در این نواحی متمرکز شدند و نخستین شهر حقیقی را بنا نهادند، سومری ها بودند؛ و چون سرزمین آن ها بی اندازه حاصلخیز بود، در سال دو مرتبه محصول برداشت می نمودند و به گله داری و پرورش دام می پرداختند و از الاغ و گوسفند و بز و گاو نر استفاده می کردند. از پشم و کرک بز پارچه تهیه می نمودند و از پارچه های کتانی که به آن نام گاد، (gud) می دادند، البسه (انواع لباس) درست می کردند.»
خوشبختانه با پیشرفت صنعت و دست یافتن به منابع و ابزار جدید، پوشش نیز از تغییرات تکاملی بهره مند گردید و انسان به پوشاک مناسب تر دست یافت. نکته قابل توجه آن است که اگر چه حیات آدمیان از همان آغاز با «پوشش » پیوند خورده است، به دلیل وجود نوعی احساس حیای طبیعی در جنس ماده، زنان در طول تاریخ در امر پوشش تلاش و جدیت بیش تر از خود نشان داده اند.
دانشمندان، در مورد علت اشتیاق و جدیت بیش تر زنان، نظرهای گوناگون ارائه داده اند؛ بسیاری ریشه اشتیاق بیش تر زنان به پوشش را طبیعت آنان دانسته اند. دکتر فخری، دانشمند فیزیولوژیست مصری، در این باره می نویسد: نوعی احساس حیا در حیوانات وجود دارد؛ زیرا میل به اختلاط جنسی در حیوانات به صورت ادواری است؛ یعنی در مقاطع خاصی از زمان چنین میلی وجود دارد و در مقاطع دیگر زمانی تمایلی به آمیزش جنسی در آنان به چشم نمی خورد. در چنین مواقعی، آنان نوعی احساس حیای تناسلی دارند. بنابراین، ممکن است بگوییم اصل و مبدا احساس حیا، همان احساس طبیعی جنس ماده در مورد حیا است و به همین جهت، می بینیم نوع احساس حیا در زنان از مردان قوی تر است.
ویل دورانت نیز می گوید: «شرمگینی، خاص نوع انسان نیست و شباهت آشکاری دارد به کراهت حیوان ماده از جفت شدن در غیر فصل جفت جویی یا خارج از حد معتاد آن. مسلما ریشه شرمگینی نیز از همین جا است.»
در مقابل، ویلیام جیمز، روان شناس معروف، حیا را امری اکتسابی می داند و می نویسد: «زنان دریافتند که دست و دلبازی مایه طعن و تحقیر است و این امر را به دختران خود یاد دادند….» یکی از محققان سبب گرایش زنان به حیا را چنین توضیح داده است: «خودداری از انبساط و امساک در بذل و بخشش، بهترین سلاح برای شکار مردان است… مرد جوان به دنبال چشمان پر از حیا است و بی آن که بداند، حسمی کند که این خودداری ظریفانه از یک لطف و دقت عالی خبر می دهد.»
شوپنهاور نیز حیای زن را رهاورد پیمان پنهانی زنان برای افزایش ارزش و جذابیت خود و وادار ساختن مرد به جست و جو می داند.
طبق این دیدگاه، حیا امری غریزی نیست؛ به نوعی در نهاد زنان ریشه دارد و از سرشت خاص آنان بر می خیزد.
به هر حال، به گواهی متون تاریخی، در میان اکثر قریب به اتفاق ملتها و کشورهای جهان حجاب زنان معمول بوده است. مؤرخان، به ندرت از اقوامی بدوی که زنانشان دارای حجاب مناسب نبوده یا برهنه در اجتماع ظاهر می شدند، نام می برند. تعداد این اقوام آن قدر اندک است که در مقام مقایسه قابل ذکر نیستند.
از این رو، می توان نتیجه گرفت: در اقوام بدوی و غیرمتمدنی که زنانشان حجاب مناسب نداشتند، وجود برخی موانع، سبب جلوگیری از بروز استعدادهای طبیعی و فطری زنان شده یا عواملی ناشناخته انحراف آنان از مسیر فطرت را رقم زده است.
...
حجاب زنان در طول تاریخ، فراز و نشیب های بسیار دیده و در سایه فرهنگ ها و سلیقه های حاکمان و متنفذان مذهبی تشدید یا تخفیف پذیرفته، ولی هماره تداوم یافته و هیچ گاه به طور کامل از میان نرفته است. بسیاری از مؤرخان به گستردگی دامنه حجاب و رواج آن در بین زنان اشاره کرده اند. فرید وجدی با تصریح به قدمت حجاب، با استناد به دایرة المعارف لاروس، گزارشی مفصل از پوشاندن صورت و همه اندام ها توسط زنان یونانی و فنیقی ارائه می دهد و از رواج حجاب در میان زنان اسبرطا، سیبری، آسیای صغیر، فارس و عرب سخن می گوید.ویل دورانت زنان بریتانیای جدید و جزیره برنئو را دارای حجاب کامل خوانده است. راسل کیفیت حجاب در عصر ملکه ویکتوریا را شدید می شمارد. و مهدی قلی هدایت از رواج حجاب در چین سخن می گوید.
بدون آن که تحت تاثیر هیچ آموزه، فرمان یا تذکری قرار گیرند، به وسیله برگ های درختان بهشتی به سرعت خود را پوشاندند - راز رویکرد انسان به پوشش را نهاد و فطرت او دانسته اند؛ زیرا اولا، نخستین انسان ها به طور فطری به پوشش روی آورده اند. ثانیا، گزارش های موجود به خوبی اثبات می کند که حجاب زن در نقاط مختلف جهان به طور کامل رعایت می شده و در بعضی از موارد با شدت و سختی همراه بوده است. ثالثا، اگر اکنون نیز به لباس ملی کشورهای جهان بنگریم، معمول بودن حجاب زنان را به خوبی در می یابیم. آقای «براون واشنایدر» در کتابی به نام «پوشاک اقوام مختلف » تصویر لباس های ملی و رایج کشورهای مختلف جهان از عهد باستان تا قرن بیستم را به تفصیل ارائه کرده است. نگاهی کوتاه به این کتاب نشان می دهد یهودیان، مسیحیان، اعراب، یونانیان، اهالی رم، آلمان، خاور نزدیک و… حجاب را به طور کامل رعایت می کردند و اکثرا سر خویش را نیز می پوشاندند. برابر تصاویر این کتاب، کاهش تدریجی حجاب زنان از نیمه دوم قرن هیجدهم در اروپا آغاز شد؛ ولی حتی تا اواخر قرن نوزدهم، اروپاییان همچنان لباس بلند می پوشیدند و سررا نیز می پوشاندند.
متداول بودن حجاب در میان ملل مختلف که عقیده، مذهب و شرایط جغرافیایی متفاوت داشتند، نیز نشان دهنده تمایل فطری زنان به حجاب دانسته شده است. بسیاری از جامعه شناسان حجاب زن را مقتضای طبیعی جامعه بشری معرفی کرده اند. مونتسکیو می نویسد: «قوانین طبیعت حکم می کند زن خوددار باشد؛ زیرا مرد با تهور آفریده شده است و زن نیروی خودداری بیش تری دارد. بنابراین، تضاد بین آن ها را می توان با حجاب از بین برد و بر اساس همین اصل، تمام ملل جهان معتقدند که زنان باید حیا و حجاب داشته باشند.»
در نظر منتسکیو، از دست رفتن عفت زنان به قدری نواقص و معایب پدید می آورد و روح مردم را فاسد می کند که اگر کشوری بدان دچار گردد، در بدبختی های فراوان فرو می رود. به خصوص در حکومت دموکراسی از دست رفتن عفت سبب بزرگ ترین بدبختی ها و مفاسد می شود و اساس حکومت را از بین می برد. بدین جهت، «در جمهوری نه تنها اخلاق فاسد بلکه تظاهر به فساد اخلاق و سبکی را نیز منع کرده اند؛ چه آن که عشوه گری و طنازی که از بیکاری زن ها تولید می شود، نتیجه اش آن است که قبل از آن که خود زن ها را فاسد کند، دیگران را فاسد می نماید.»
با عنایت به تمایل فطری زن و نقش حیاتی پوشش زنان در کنترل و هدایت غرائز شهوانی در مسیر صحیح و جلوگیری از فساد و تباهی جامعه، پیامبران الاهی، هماهنگ با فطرت انسانی زنان، آنان را به حجاب فراخواندند و بدین وسیله اشتیاق درونی شان را با قوانین تشریعی استحکام بخشیدند.
آری، پروردگار جهانیان از یک سو گرایش به پوشش را در نهاد زنان به ودیعت گذارد؛ از سوی دیگر، پوشاک را در لابه لای نعمت های بیکرانش به بشر ارزانی داشت؛ و از سوی سوم «حجاب » را بر زنان واجب ساخت تا گوهر هستی «زن » در صدف پوشش صیانت گردد و جامعه از فرو افتادن به گرداب فساد و تباهی نجات یابد. قرآن کریم برهنگی و کنارگذاشتن لباس را دام شیطان معرفی می کند و انسان ها را از فروافتادن در چنین دامی بر حذر می دارد: «ای فرزندان آدم، مبادا شیطان شما را بفریبد آنچنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند و لباسشان را از تنشان بیرون آورد تا عورتشان را به آن ها بنمایاند. همانا شیطان و گروه وابسته به او، شما را از جایی (یا به گونه ای) می بینند که شما آن ها را نمی بینید. ما شیاطین را اولیا و دوستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی آورند.»
از نظر تاریخی، شکل نوین بی حجابی از قرن نوزدهم آغاز شد. پس از رنسانس و انقلاب علمی صنعتی، به ویژه پس از جنگ جهانی دوم، به تدریج زمینه لازم در اروپا فراهم گردید و با وقوع نهضت به اصطلاح آزادی زنان! کنار گذاشتن حجاب مورد تشویق و تکریم قرار گرفت؛ به گفته ویل دورانت، فیلسوف تمدن نگار غرب، کارخانه داران بزرگ برای استفاده از نیروی کار ارزان قیمت زنان و حضور آنان در محیط کار، تبلیغات وسیعی راآغاز کردند و زنان نیز که از حقیقت امر ناآگاه بودند، برای دست یافتن به حقوق از دست رفته خویش تلاش فراوان کرده، موجی جدید به وجود آوردند که «نهضت زنان برای آزادی » نامیده شد و در باره ضرورت آن تبلیغات وسیعی در مطبوعات انجام گرفت. (21) دامنه این اقدامات کم کم کشورهای اسلامی را نیز فرا گرفت. نخستین کشور اسلامی که به صورت رسمی به کشف حجاب بانوان روی آورد، افغانستان بود. دومین کشور ترکیه بود که پس از سقوط دولت عثمانی، در سال 1313 منع حجاب در آن رسمیت یافت. در ایران نیز رضاخان، در هفدهم دی ماه 1314، به صورت رسمی کشف حجاب را اجرا کرد.
روان شناسی و فرهنگ پوشش - مجتبی میرغفوری
فرم در حال بارگذاری ...